bugün

hurmaya benzeyen bı tuhaf tatı olan kuru tarifsiz bişi.
olgunlaştığında kabuğunun içi un gibi olan, lezzetli bir tür meyve. ayrıca iğde agacının dallarının nazara iyi geldiğine inanılır.
anavatanı rusya olan, kumsalda da, deniz kıyısında da, dağ başında da, bozkırda da, çok tuzlu topraklarda da, bol nemli/yağışlı iklimlerde de, yıllık 300 mm yağışlı iklimlerde de (yıllık 300 mm yağmurun altı çölleşme eğilimi gösteren yerlerdir) yetişebilen, -50 c/+50 c (eksi elli derece santigrad/artı elli derece santigrad) aralığında bulunan tüm sıcaklık değerlerine dayanıklı olan ağaç. istenirse çalı olarak, istenirse ağaç olarak yetiştirilebilir, sanayi ve trafik kaynaklı kirli havaya da dayanıklıdır. türkiye'nin her tarafında yetiştirilebilir.
ağustos sonu, eylül başı gibi iyice kahverengileşip kıvamını bulan, aslında lezzetli olmasına rağmen çiğnemesi ve yutması kolay olmadığı için(leblebi tozuna benzer) pek tercih edilmeyen yemiş. fakat bir yemeye başlayan da yarım kilo bitirmeden bırakamaz.
fantastik tarifi 'tatlı pamuk'tur.
çiçekleri çok güzel kokan bir ağaç. intahar eden arkadaşımın hediye ettiği ağaç o intahar ettikten sonra kuruyan ağacım sır kapısı gibi ama gerçek lan.
iki türü vardır piç iğde , iğdeleri küçük tatsız tutsuz olur. ağacı çok dikenlidir.
sultan iğdesi , iğdeleri büyük ve tatlı olur. ağacı az dikenlidir.
yerken ağızda bi dolu un varmış hissi veren enteresan yiyecek. tatlı olmasından dolayı birkaç taneden sonra bayması muhtemeldir. ancak bir alışıldığı zaman bir daha hiç bıkılmaz, nerde bulunursa yenilir.
pişot da denir meyvesine.
ağzını kamaştıran olsada yesek dedirten meyvemsi bişey. *
kemire kemire yediğimiz, ağızda garip bir tad bırakan, çocukluğumun yiyeceği.
kayseriye gittiğimde sürekli yemek istediğim, tadı hurmaya benzeyen, dış kabuğu soyulup yenen bir yiyecek..ağacından toplarken nefis kokusu çok gariptir..
olağanüstü bir meyvedir. antioksidandır.
babaannemi her ziyaretimde yarım kilo kadar yerim.
iğde ağacının küçük, tatlı, unlu gibi bir içi olan meyvesidir. çok güzeldir. şu anda kemirdiğimdir.
pek çok insanın sevmediği yiyecek. ağustos sonundan itibaren iğde ağaçlarına olmuşlar mı diye bakmaktan boynumun tutulmasına da neden olmuştur. çok güzeldir.
bugün, kokusunu canımın çektiği meyve. keşke hafif bir parfümü olsa da alsam.
sen hiç ateş böceği gördün mü adlı oyunu hatırlatan yiyecek.
hurmanın gelişememişi gibi duran bir meyve.. yediğinizde leblebi tozu yutmuş gibi yutkunursunuz bir süre..
Kahverengi lezzetli yemesi lezzeti kadar meşakkatli meyvedir. bana çocukluğumu hatırlatır. çocukken evimizin yan tarafındaki parka gider yerlerden kilolarca toplar ağzımızda artık tükürük kalmayıncaya kadar yer sonra çeşmeden su içer tekrar saldırırdık. Sonra bu ağaçlar meyve verdiği zaman okulların açılacağı zamana denk geldiği için bütün arkadaşlarımız köyünden, memleketinden dönmüş olurdu. bütün arkadaşlar toplanır takılırdık bu iğde ağaçlarının altında. bir kaç yıl önce baktım ki parktaki iğde ağaçlarını kesmişler içim burkuldu inceden söve söve gittim oradan zaten hiç bir arkadaşımla da görüşmüyordum o günlerden sikdir et dedim geçti gitti.
dogdugum, buyudugum sehirde hemen her bahcede agaci olan, mis gibi kokan.. sadece cicek ve kokusu aklimda kalan, meyvesine dair fikrim yok.
Evde yanımda gezdirdiğim meyve. Soyması zevkli, yemesi zevkli, bir oturuşta bir kilo yemişliğim vardır. Kilo yapmaz, bildiğim kadarıyla basura, kalp hastalarına, cilt hastalıklarına, prostatlılara, soğuk algınlığına, kansızlığa, ağız pasına ve daha bir çok şeye iyi gelir.
Küçükken biraz daha olgunlaştıktan sonra hurma oluyor sanırdım.
Gece gece gelen Öksürüklerimin kaynağı olan meyve. Yedikten sonra bol su içilirse bi sıkıntı yaratmaz. Güzel kokar Yaprağı. Birazdan yiyeceğim güzellikler.
çocukken okula gitmeden önce sylvester stallone a benzeyen adamdan aldığımız yiyecek.iğde deyince direk aklıma zonguldak geliyor.
memleketimin her yerinin dolu olduğu, ve nisan ve mayıs da çiçek açıp dünyanın en güzel kokusunu geceleri salan ağaç ve meyvesi...
yenecek birşey değil, çok tüylü.
kokusu güzel ama.
(img:#1749224)
Aslında çok gereksiz gibi ama bir yandan da tadı güzel meyve.
Bilimsel adı Elaeagnus'tur.
Yaz ve kış yeşil kalır.
iğde anadolu'da bir sınır bitkisidir.
çünkü bu bitki çok su aramaz ama su bulduğu alanlarda hızlı büyür.
Toprakta azot biriktirir. toprağı verimli hale getirir.
dikenleri olduğundan dolayı geçit vermez.
ayrıca budandığı zaman odun ihtiyacını karşılar ve yeniden sürgün verir.
ağacı serttir.
kalorisi söğüt ağacına göre daha fazladır.
hastalıklara karşı dayanıklı ve dirençlidir.
bazı türlerinde meyve verir.
Meyveleri toplanıp öğütülerek un haline getirilir. ya da direkt yenilir.
bahar aylarında açan sarı renkli çiçeklerinin kokusu doyumsuzdur.
iğde meyvesinin iç hastalıklara, cilt güzelliğine olumlu katkıları olduğu söylenir.
c vitamini deposudur.
yağ asitleri bakımından zengindir.
nezle ve bronşite iyi gelir
ateş çıktığında yenildiğinde düşürür.
vb.