bugün

genelde zora düşürecek şeyler olmasıyla birlikte akıl vermeye çalışıyor da olabilir.
Susmuyor nalet olasi. Susturamiyoruz.
"Onu yapma uçurtma buna gitme uçurtma sen gerizekalı mısın uçurtma bi haltı beceremiyorsun" tarzı şeylerle beni darlıyor. Daima haklı. Ne yapacağını söylemek yerine sadece ne yapmayacağını söyleyen ve başına bir iş geldiğinde ben demiştim minvalinde laflarla insanı olduğu durumdan ölüm isteğine dahi sürükleyebilecek bir şey...
Benim için kontrolden çıkan konuşmadır ve bundan son derece rahatsızım. aniden uyandırıldığımda veya çok bunaldığımda kendimi düşündüklerimi söylerken buluyorum. genelde içimden hep kendi kendime sevdiğim kişiye ithafen "ben iyi degilim, hiç iyi değilim" diye seslenirken artık bu cümleyi dillendirir oldum. bazen cümlenin ortasında ne dediğimi farkedip sesimi kesiyorum.
bazen acaba ben mi iç sesim lan dedirtir.