istanbula alışmak

birkaç ay sonraki iş planlarım içinde yeralan fakat beni korkutan olaydır.

istanbul'a alışmak diye bişey yoktur. istanbul'da yaşamak yahut yaşamamak vardır.
istanbul'da yaşamak da ikiye ayrılır; ya seve seve ya da s.ke s.ke.
seve seve yaşanabiliyosa tamam. bravo.
ama anca s.ke s.ke yaşanabiliyosa, asıl muhabbet burda başlar.

istanbul'da en lüks hayatı bendeniz yaşıyorum. evim ile işyerim arası yürüyerek beş dakika. üzerine lüks tanımam.
arabamı şoför gezmeye çıkarıyo arada. lastiklerindeki çelik kuşaklar ebesininkini görmesin diye yata yata.

zordur. özellikle ulaşım sıkıntısı yönünden uğraştırır.