bugün

(bkz: daniel guiza)

-allahla kombinasyonlu tüm küfürleri ettirebiliyor bu adam maç izlerken.
sahip olduğu şeyler , ve sevilen insanlar ya da aşık olunan bir kadın / erkek, sonuç olarak bunları kaybetme korkusu.
can sıkıntısının ve anlamsız daralmaların nüksetmesidir.
acizlik.
genelde insanlar başına kötü bişey geldiğinde bu ihtiyacı duyar. doğal felaketler vs. etkili olabilir. inancı olmayan insan bile götü sıkışınca allahım yardım et der. reflex gibi sanki.
bir yakınının, sevdiğinin ölmesi, ölümün hatırlatılmasıdır.
inanmayan arkadaşları vareste tutarım tabiiki. kişisel tercihleridir.
hiç çalışmadan girilen final sonucu bütünlemeye kalmadan dersi geçmek.
Korku insanı dine yaklaştıran en büyük etkenlerden birisidir.
insanlar genelde korkunca ve bu korkularıda insan üstü varlıklara karşıysa tek sığınacakları liman her zaman onu bekleyen liman allah'tır.
Misal olarak küçüklüğümden bir olay...
Bir gece cin çağırma eyleminde bulunuyoruz bütün ışıkları söndürdük masanın üstüne iki tane kokulu mum yakıp koyduk ben pek inanmazdım böyle vakalara fakat çağırma eylemine başladık bir kere, masanın üzerine kahve döküp kahvenin üzerinde a4 kağıdı çevirerek sorular sormaya başladık ''ey öbür alemlerden gelen ruh geldiysen bir işaret ver'' diye ve sonunda kağıtta ben geldim yazıyordu tabi bende bir korku başladı ve sırasıyla sorularımıza başka kağıtlarla cevap aldık, bu sorulara cevap alırken de bir yandan yan koridorun boşluğundaki ışıklar yanıp sönüyor balkonun kapısından acayip tıkırtılar geliyordu ve ben o gece kuran okumasını pek bilmeme rağmen şakır şakır kuran okumuştum ve bir hafta boyunca bütün vakit namazlarını kılmaya çalışmıştım ama ne zamanki bize oyun oynadıklarını öğrendik bütün şevkim geri kaçmıştır...

insan her zaman allah'a ve islama yakın olmalı benim gibi sadece korkunca veya bir olay vesilesinde allah'a yakın olmak biraz garip geliyor.