imparatorluğun en uzun yüzyılı

(bkz: ilber ortaylı)

tatlı dilli profesör ilber ortaylının, osmanlıyı her açıdan ele alarak, yerinde tespitlerle tahlil ettiği, okunası kitabıdır.

sabun köpüğü popüler tarih kitaplarına benzemez, kelimenin tam anlamıyla taşşaklı bir tarih kitabıdır, yorar.. bir takım konularda ön bilgilere sahip değilseniz, pek de bi bok anlamayabilirsiniz.. ama ne yapıp ne edip okunmalısınız.
bugünü anlamlandırabilmek için geçmişte neler olduğunu iyi bir şekilde öğrenmek gerek. bu kitap bu noktada önemli bir kilometre taşı.

sunum yapacağım diye okuduğum ama okuduktan sonra çok memnun kaldığım ilber ortaylının başyapıtlarından. bu kitabı okumadan önce ıslahatçılarmış tanzimatçılarmış boş adamlar derdim. halbuki ülkeyi kurtarmak için ne kadar çok uğraştıklarını öğreniyoruz kitaptan. eğer cumhuriyetin ilk yıllarında tanzimat aydınları gibi adamlarımız olsaydı ülke bugün çok daha ileri bir konumda olurdu diyor yazar.

(bkz: halil inalcık)

lisans sonrası eğitimde danışmanım tarafından üzerime vazife hale getirilmiş kitaptır. sonradan iletişim yayınları diye bir yayınevini keşfettim. nedense gençliğin okuması gerekn kalitede eserleri basan ama bunları da inanılmaz derecede yüksek fiyatlarla piyasaya süren, artık sabit bir gelire kavuşmuş olmakla birlikte, kitaba ayırılan paranın azlığı nedeniyle ve kitapların fiyatlarının yüksekliğini düşündüğümde "insanlar ne kıymetli kitapları ıskalamak zorunda bırakılıyor" diye düşündüğüm...

arka kapak yazısı aşağıdaki gibi olan ilber ortaylı çalışması;

Osmanlı modernleşmesi otokratik bir modernleşmedir. iç ve dış gelişmeler, hayatının son kırk yılında imparatorluğu, bu otokratik modernleşmeden anayasal bir monarşiye kadar sürükledi. imparatorluk genç cumhuriyete parlementarizm, siyasal parti, basın gibi siyasal kuramları miras olarak bıraktı. Cumhuriyet ilk anda eğitim sistemini, üniversiteyi, yönetim örgütünü, mali sistemini imparatorluktan miras aldı. Cumhuriyet devrimcileri bir Ortaçağ toplumuyla deği, son asrını modernleşme sancıları ile geçiren imparatorluğun kalıntısı bir toplumla yola çıktılar. Cumhuriyetin radikalizmini kamçılayan ögelerinden biri de yeterince radikal olamayan Osmanlı moderleşmesidir. Bugünkü Türkiye'nin siyasal-sosyal kuramlarındaki sağlamlık ve zaafın bilinmesi, son devir Osmanlı modernleşme tarihini iyi anlamakla mümkündür.

Geçmişle geleceği birarada düşünmek ve tartışmak. Aslında bu tartışma farklı açıdan ve farklı yollarla yapılsa da her kişinin alışkanlığıdır. imparatorluğun En Uzun Yüzyılı, bu tartışmanın bir unsuru olarak 19. yüzyıl tarihimiz için genel bir giriştir.

tarihçi ilber ortaylı tarafından 1983 yılında yazılan, osmanlı modernleşme tarihini anlatan eseri. değişimin her zaman olduğunu, osmanlının son yüzyılının, esasında değişimin ivmesinin değiştiği, hızlandığı bir dönem olarak nitelendiriliyor. bir olayın sonucu başka bir olayın sebebidir zincirinde, osmanlı modernleşmesini, avrupa karşısında osmanlının geri düşmesine, bunuda osmanlının zirve döneminden kalma kendine güveninden ötürü çevresindeki gelişmeleri görememesine bağlıyor. avrupa ile dengelerin tekrar sağlanması için, modernleşme hareketinin ordunun eğitim ve silah teknolojisinde başladığı, kurulan merkezi orduların beslenebilmesi için, paranın tek merkezde toplandığı bir sisteme ihtiyaç duyulduğu, bunun diğer kamu alanlarında da modernleşme ve merkezileşme eğilimini hızlandırdığı belirtiliyor.

Çok sıkıcı bir kitaptır kendisi. okuduğunuz elli sayfa sanki ömrünüzden ömür götürür.Ama inat değil mi okuyup bitireceğim arkadaş.

prof.dr.ilber ortaylı üstadımızın çok değerli bilgiler içeren değerli bir kitaptır..

ancak kitapta o kadar yoğun bilgi bir anda ve birarada verilmişki okuyucuyu boğabiliyor bu kadar bilgi..

bu kitap bölümlere ayrılsaydı ve soru-cevap şeklinde kaleme alınsaydı çok daha faydalı olabilirdi..

Devletin 19. yüzyılını irdeleyen, önceden birtakım bilgilere sahip değilseniz sıkılacağınız ama bilgilere sahipseniz size çok şey katacak bir kitaptır.