hiç intihar etmeyi düşündünüz mü

Aslında çok daraldığım zaman düşünüyorum ama açıkçası yemiyor yani. Edemem ama sadece düşünürüm. Düşünmek bedava sonuçta.

her insan saçma bir sebepten ötürü saçma bir şekilde intiharı düşünebilir. mesele buna kalkışıp kalkışmamakta.
(bkz: bu bir kalkışmadır)*

Öf sorma hemde nasıl. O içindeki boşluk dolmassa zaten seni bişey paklamaz. Ne mal, ne sevgili ne ölüm. Her an Allah'ı düşünmek, malda, sevgilide, ölümde onu hissetmek biricik tesellim.

Böyle bir ülkede yaşıyorsanız hiç düşünmemeniz mümkün değil.

12 yaşında ergenliğe girmeye başladım herhalde ki.

aslında çok daraldigimda düşünüyorum.

(bkz: bir çok kez öldüm)

https://www.youtube.com/watch?v=GDTBZpq8lg4

düşünmek mi? tasarladım bile. 4 yıla kadar hayatım kendi istediğim şekilde düzene girmediği takdirde, eyleme dökeceğim.

bir insanı ne kadar vazgeçirebilirsiniz? kendine 4 yıl ömür biçecek kadar. nasıl yapabilirsiniz bunu? gayet tabii başarabilirsiniz.

"hepimiz sorumluyuz, herkesin bir suçu var..."

evet şeklini bile düşündüm, metronun önüne atlayarak yapmayi planladim bu eylemi ama cogu kisinin dedigi gibi yemedi.

ölmek fikri aklinizi bu sekilde celiyorsa ve ne yaparsanız yapin aklinizdan cikmiyorsa lütfen uzman birinden destek alin, bu küçümesenecek bir durum değil, insanlarin "yaaa ergenliktendir, yaaa anlat geçer, yaaa dert ettiğin şeye bak" demesini boşverin. onlar size tani koyacak kabiliyette degiller.

kendi sonumu kendim belirleme düşüncesi hep mantıklı geldi.. bir gün çaresiz kalırsam düşünebilirim.

Düşünmeyen insan olduğunu düşünmüyorum. En azından anne karnından doğan bir varlık, ilk nefesini aldığı an bunu bilinçdışının bir noktasına not etmiştir.

intiharın ilk eylemini , sevince yapar bünye . intihar fikri girerse beynine , aşk denilen aştan aşermişsindir yapma eyleme fazla yüklenme yüreğine . Sen istemesende farkında olmadan sevmeye başlayınca etmişsindir intiharını, sonucunu aylar yada yıllar sonra görürsün, görmek istemesende. Allah rahmetini eylemiş zaten , Anlamsız ! Hala , Direnmem.

Şu anda dahil olmak üzere.

intihar etmek gibi bi hayalim var. Motorsikletle 230 km de falan uçurum kenarından uçmak gibi olaylı olmalı.

düşündüm elbette; her aklı başında insan gibi.

lakin vaz geçmek, pes etmek, kolaya kaçmak gibi geldi. ah dorothy benim hakkımda bilmen gereken ilk şey ben vaz geçmem, pes etmem, kolaya kaçmam. bırak hayat en güçlü yumruğunu savursun, bırak insanlar hep birlikte beni devirmeye çalışsın; bırak dağlar, rüzgar ve gökyüzü elinden geleni ardına koymasın. günün sonunda göreceğin tek manzara ağzımın yüzümün s*kilmiş olacağıdır. o ne bütün kötülükler birleşip kutsal ittifağı kurmuş gibi ağzıma sıçarlar lan. intahar etsem daha iyi amq. en azından temiz ölürüm.

evet.
roaccutane kullanırken.

görsel
düşündüm de ibre kalkmıyor pek.

Vaktiyle bir gece vakti cami avlusuna gidip musalla tasina oturup silahi agzima sokup icimden "ayagina kadar geldim ya beni al ya da ben sana gelicem" dedim.

Sonra ailemi dusundum , ben bile kendimden nefret ederken beni oyle veya boyle seven bir iki insani dusundum , sirf onlarin hatrina hala hayattayim.

Gun olur da onlari kaybedersem o gun yarim biraktigim isi tamamlayacagim hayirlisiyla.

Ölmek için boynuma ip geçirmek yada bir yerden atlamak gerekmiyor bir çok kez öldüm zaten.

(bkz: hayır)

Bundan üç dört yıl önce ilaç kullanıyordum. Birçok düşünce beni rahatsız ediyordu. Hava ılıktı. Gece sabaha yaklaşırken birden kendimi on katlı binanın penceresinden aşağıda hayal ettim. ince bir çizgi gibi gelmişti. O an kendimi aşağıda yatıyor gibi düşündüm. Bilmiyorum, sadece o çizgiyi ayıran bir duvar ve pencere vardı. On katlı bina beni alıp götürür mü diye de düşündüm, peki ya ölmezsem.

Peki yaptım ki tabiki hayır. Herhalde şu an bu satırları yazamazdım. Ondan sonra da gelip geçti bu tarz düşünceler ama bilmiyorum, düşünemiyorum artık. Ama yapmayın derim, mekan değiştirmek bir nebze sizi bu düşüncelerden alıp götürüyor. Eninde sonunda ölüp gideceğimiz bu dünya için arkada kalanların her gün ölmesine içim el vermedi. Şu an dünyada hep başkaları da yaşasın diye mücadele ediyorum. Para mı alın sizin olsun, iş, araba mı, buyrun onlar da sizin, makam mı hiç gerek yok ben aşağılarda çalışırım, okul mu önüme geçebilirsiniz, ağır bir iş mi ben yıpranayım sorun yok. Ancak dünya daha yaşanılır bir yer olsun. Bu dünya ne sana ne bana kalmayacak. Son nefesine kadar içimdeki kötü duyguları yenip benden sonrakilere güzel bir dünya kalsın istiyorum. Tüm kötülüklere, kirlenmişliklere rağmen biraz daha dayanın. iyi ki de yapmamışım diyeceksiniz.

Hay sikeyim intiharınızı.

Düşünmedim,korktum çünkü cehennemden.

Hiç düşünmedim.
Bir kere yaşama hakkı verilmiş bana; zamanı gelince de yaşama hakkını veren alacak bu hakkı benden. O alana kadar en güzel şekilde yaşamaya çalışmak varken niye canıma kıyayım ki?
Dünyadaki Onca kötülüğe rağmen yaşamak, yaşamaya çalışmak güzel bir şey.

kolaya kaçmayı sevmeyenlerin düşünmediği eylemdir. elbette insanların neler yaşadığını ancak hayal edebiliriz. hatta bazen hayallerimizin bile ötesinde şeyler yaşayan insanlar oluyor. öyle bir duruma geliyorlar ki hayat kendilerine taşınamaz ağırlıkta bir yük gibi gelmeye başlıyor ölüm kurtuluş gibi geliyor. bu ruh haline rağmen hayata tutunabilmek işte zor olan ama aynı zamanda tercih edilmesi olan. her şeye ve herkese inat yaşayabilmek..