her soyleneni alkislamak

gelmiş geçmiş en büyük problemimiz olarak dimdik ayakta durmaktadır.

son dönemlerde televizyonlarda yayınlanan tartışma programlarında sık sık karşılaşıyoruz. lakin sadece dikkatli izleyiciler farkına varıyor bu durumun.

ne söylense alkışlanıyor. iki adet konuşmacı oluyor ve konuşmalarında neredeye birbirlerine taban tabana zıt olan düşünceleri dile getiriyorlar ve her ne hikmetse her ikiside ayn oranda alkış alıyor.

ben bu işi anlayamadım, anlayan varsa bir zahmet anlatıversin bana.

lisedeki edebiyat hocamızın(rahmetli) sözü vardı, bize kızdığı zamanlarda söylerdi.

şakşakcı milletin şakşakcı çocukları olmayın.

o zamanlar anlayamıyorduk haliyle ne demek istediğini, hatta gıcık oluyorduk kendisine lakin şimdi çok daha iyi anlıyorum ne demek istediğini.

(bkz: şakşakçı)