hem dinci hem milliyetçi olmak

Dinci : Ümmetçi
Milliyetçi : Gelenekçi
Bence de olmaz efendim.

liseli kolektiflerin tek dil, tek devlet amacının sonucudur.

bence turan modası geçti, olsa slavlar kızıl elma' ya kavuşurdu. yani moğallar bile silinip gittiler. osmanlı dönemi 2. dönem konusu yorum yapamayacağım.

hz. muhammed veda hutbesinde milliyetçiliği yasakladığı için yanlış yolda olmaktır.

Söz konusu milliyetçilik Türk milliyetçiliği ise son derece doğaldır. çünkü içerisinde islamiyet barındırmayan bir Türk milliyetçiliği asla tam anlamıyla var olamayacaktır. özellikle batı dünyasından olaya bakanlar daha iyi anlarlar; çünkü batıda Türk demek müslüman demek; müslüman demek Türk demektir. Daha detaylı bilgi için s.a.arvasi'yi okumak çok yerinde olacaktır.

(bkz: milliyetçi muhafazakar)

(bkz: yeni akit)

Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v) veda hutbesinde ırkçılığı yasaklamıştır; milliyetçiliği değil. Eğer öyle olsaydı Selman-ı Farisi, bilal-ı Habeşi gibi sahebeler ait oldukları milletle anılmaz tek bir çatıda toplanırlardı.

açıkçası laik olabilmektir.
yani din ve devlet işlerini kendi bünyesinde ayırabilmiş insandır.

fakat bu sadece bir ihtimal.

ihl sözlükte vardır bu tiplerden. dindarım diye geçin, dinin yasakladığı milliyetçiliği benimse. böyle şey olamaz.

aslında sadece dincidir o milliyetçi değildir. milliyetçilik hissi Türklükle ilgili bir durum olduğunda hemen olayı faşistliğe vuran, milliyetinden utanan aşağılık kompleksine sahip insan/topluluklara bir tepki olabilir. Türkiye'ye özgü bişeydir

dincilik kavramı dindarlıkla aynı değildir. Dinci insan dini kullanarak insanları sömürür dindar insan ise gerçekten allah için yaşar örnek olarak yunus emre verilebilir.

Vasile b. El-Eska’ anlatıyor: Hz. Peygamber (a.s.m)’e “Kişinin kavmini sevmesi asabiyet/ırkçılık sayılır mı?” diye sordum. “Hayır, asabiyet/ ırkçılık, kişinin kavminin yaptığı zulmüne yardımcı olmasıdır.” diye buyurdu. (bk. Ahmed b. Hanbel, 4/107; Mecmau’z-zevaid, 6/244). hadisi ile de anlayacağımız üzere son derece doğaldır.

dindar olup kendi milletinin yararına taraf olmak.

"arabın arap olmayana üstünlüğü yoktur" sözündeki arap kelimesini ırk anlamı ile kabul edip habeşi, farisi sıfatlarını millet anlamıyla ele almak gibi bir yanılgıdır.

dünya geneline bakıldığında açıkça görülebilen olaydır.

hem din hemde milli bağlılığı öne çıkaran milliyetçiliktir. örneğin sırp milliyetçilerinin milli işareti baş parmak, işaret parmağı ve orta parmağın havaya kaldırılması diğerlerinin de kapalı olmasıyla yapılır. bu sırp-ortodoks haçını simgeler.

bir dine asırlardır bağlı olan milletler dinlerini millileştirir ve bunu da milli olarak kullanır. sahiplenir!

Araplarında aynı konuda başarılı olduğu perdeler kaldırılınca açıkça görülebilir. ibadetin arapça yapılmasının empoze edilmesi, ezanın başka dilde okunmasının yanlış olduğu, arapçayı kutsamak, milli kıyafetleri dini kıyafet olarak kullandırmak gibi gibi... hristiyan araplara bakın onlarda da aynı şeyi görebilirsiniz bu değişik bir çelişkidir ayrıca.

konu türk milliyetçiliğine gelince sırp örneği ile aynı şey değil. Ancak Müslümanlıkta asırlardır türklerin genelinin mensubu olduğu bir din olduğu için türklerin milli dinidir diyebiliriz. bu sebeple ben bir türkçü olarak milli dinin korunmasının taraftarıyım tabi bu dini arap gibi yaşamaktan ziyade Türk gibi yaşayarak.

ayrıca dinci ve dindar arasındaki farkı net şekilde ayırarak.

dini millileştirmek anlamında şu Örneği verebilirim... sırp-ortodoksların kendi haçlarının işaretini yapması gibi. fener rum patrikhanesini iplememesi gibi... yunan ortodoksları ile anlaşamaması gibi.

bir diğer örnekse içimizden bizden gelsin... Alevi-Bektaşi kültürü... islamın Türkçeleşmesinin örneğidir.

milliyetçilerin kendi milletini diğer milletlerden üstün tuttuğunu düşünen, etnisite ile içtimai ırk arasındaki farkı kavrayamayan, ve güneşin balçıkla sıvanamayacağını anlaması gereken kişiler için elbetteki mantıksızır.

iki açıdan bakmak gerekir;

1- milliyetçilik (kavmiyetçilik) peygamber efendimiz tarafından kesinen rededilmiştir.
2- ''dincilik'' ten kasıt, bağnaz ve ruhban bir anlayışsa, bu da reddiye almıştır.

not: bahse konu olan dincilik terimi, dindar olmak manasında değilse ne ala.

kısacası tümden zarardır. hem toplumsal, hem de bireysel anlamda.

milliyetçi muhafazakardır.

milliyetçilik islam peygamberi tarafından reddedildiği için hem dinci hem milliyetçi olunmaz.

gayet doğaldır.
dindarlık, milliyetçiliğe asla aykırı değildir.
dinin karşı çıktığı ırkçılıktır. milliyetçilik ise ırkçılık değildir, kendini diğer milletlerden üstün görmek, değildir.
ülkemizdeki milliyetçilik, gayet yalındır vatanı, milletini ve bayrağını sevmek ve bu mukaddes saydığı kavramlara karşı, hassasiyet göstermekten ibarettir.

halk ile millet kelimelerinin anlamını bilmeyenlerin savunduğu saçmalıktır.

hepsi bir tarafa; türklerin ilk dininin islam olmaması, hz. muhammed'in evrensel nitelikteki veda hutbesinde "Ey insanlar! Rabbiniz birdir. Babaniz da birdir. Hepiniz Adem'in cocuklarisiniz, Adem ise topraktandir. Arabin Arap olmayana, Arap olmayanin da Arap üzerine üstünlügü olmadigi gibi; kirmizi tenlinin siyah üzerine, siyahin da kirmizi tenli üzerinde bir üstünlügü yoktur" sözlerinde hem milliyetçiliği, hem ırkçılıği altını çize çize yasakladığının kavranması gerekir.

hem kel hem fodul.

aslında bir çelişkidir ama günümüzde milliyetçi-muhafazakar söylemleri mevcuttur. Çünkü milliyetçilik ırkçılığa kayabilir

önemli olan milliyetçiliğin nerede başladığı dinciliği nerede bittiğidir.* böyle bir duruma örnek verirsem ilk aklama gelen mehmet akif ersoy'dur.

asırlarca islama sancaktarlık ve hizmetkarlık yapmış necip Türk Milleti üzerinde hayat bulmuş gerçektir.