hayatı sorguladığın an

Artık bir tarafı cehennem olmaya başlıyor..

Olmaman gereken yerlerde bulundukça, hayatı sorguluyorsun..

Şuana kadar bulunduğum hiç bir ortama kendimi ait hissetmedim.

Aidiyet duygusunu hiç tatmadım.

Bu duyguyu tatmadığım her gün boyunca intihar etme isteğim bi derece daha artıyor.

Uçurumun kenarına bir adım daha yaklaşıyorum.

Hayatın sana attığı sert bir yumrukla yere yıkıldığın andır. Çünkü bir yandan pes edip ringe havlu atmayı tercih edersin. Fakat diğer yandan gururun ve onurun vardır. Oldukça zor durumdur. Ben olsam Romalı gibi ölürdüm. Triarii birliğinden olanlar ne demek istediğimi anladılar bile.

Neredeyse her an.

uyuştuğum her an..

market poşetlerine ücret ödediğim an.

Birkaç saat önce bir sosyal medya platformu üzerinden, eskiden gittiğim ingilizce kursundaki yabancı hocamın hesabına denk geldim. Adam bize kanadalıyım demişti.. bir baktım biyografisinde iranlı olduğu yazıyor. Hayır aksanı zaten kanadalıların aksanı gibi değildi ama yine de pek sorgulamamıştım.

Bir ingilizce kursunda çalışan arkadaşım da, kursa öğrenci çekmek ve ücreti arttırmak için, birçok yabancı hocanın ülkelerini sakladıklarını ve amerikalı ya da avrupalı olduklarını söylediklerini anlatmıştı da, bunu benim yaşayacağım aklıma gelmemişti. Bugün de hayatı sorgulattılar çok şükür. Vay be.

Her gün mutlaka günde 2 kere hayatı sorgular bir düşünürüm. Işe geliş ve gidişlerimde yer alan güzide boşlukları hayatı sorgulayarak hayaller veya planlar yaparak dolduruyorum. Düşünmekte çare olmuyor bazen çoğu şeye. Hala aynı hayatım tek gram değişiklik yok.

https://youtu.be/kqPnO0nT8U4 şu şarkı eşliğinde sorguluyorum. Ne zaman açsam uzaklara dalarım. Öyle süper bir şarkı da değil ama özel hissettiriyor.

Genelde tuvalette oluyorum ben ya. Üzücü.