hakir

görulmemesi gereken sey .turk halk muzigindede bolca yer verilmis kelimedir.

(osmanlıca) aşağı, küçük, önemsiz anlamlarına gelen sözcük.

itibarsız,değersiz manalarına gelen kelimedir.

evliya çelebi'nin seyahatnamesinde kendine verdiği sıfat.

bir seyyidhan kömürcü şiiri.

yine de kalktım gezdim dünyada
beyaz!
güya bembeyaz şeylerden bahsedecektim
lirik parmaklarıma dökülen mürekkeple canıma bulaşan ağu mesela
madencilerin elindeki demirin ağrısı ya da
tam ortasındayken bir ömrün
bulaştı canıma dinmez bir masal
bir kalmak acısı
aslında bembeyaz şeylerden bahsedecektim
bir güle kırmızı davranmanın hikayesinde kaldım
toydum ve hakir
dedim bileye bileye ettiğimiz bu heykel ne kadar da çirkin
ne kadar da sakar şu ettiğimiz akıl
şu dalgın merhamet
şu yol yordam
yine de kalktım yürüdüm dünyada
leke bir kalbin kenarındaki yavaşlık
soğuk bir yüze bulaşmış masal gibi
yuvarlaktır dediler dünya
yanlış ve uzundur anladım
kalktım ben de yürüdüm bir sürü yanlış fotoğrafta
zehir zehir çevirdiğim sayfanın kalbinden edindiğim leke mesela
toydum ve hakir
dedim dilerim sokak öldürsün sokağa seslenenleri
sonra umur vurulunca bir kalbin ara sokağında
sanki dünya iyileşmez anladım
dünya ve doğu iyileşmez asla
üç çizik attı kalbime doktor
her sabah aç karnımla üç kere seni unutmalıyım sandım
kalktım bıçak çektim dünyaya
toydum ve korkunç hakir
yine de kaldım
kaldım ve sandım
içimin canı yokmuş
kapkara bir kelebeğe acilen kiralıkmış kalbim
sonra sessizce alnından indim
bıçak çektim dünyaya

Bir çeşit görmedir.