bugün

komple öğrencilerin yaşadığı, "köy" seklinde de tabir edilen ütopya.

edit: görükle entrysiz uludagsözluk mü olur be.
ilk geldiğimde sıcağın anlında ev aradığımız ve bir kola alıp gölgeye oturup terliklerleriyle uyku semesi markete girenlere imrenip "ulan adamın evi var" deyip yas tutmamızı sağlayan yer. şimdilerde o terlikli eleman mezun olmuştur belki bize "terlikli" diyip imreniyorlardır.

görüklenin yazı tatil köyü kıvamında, kışı ise dağ evi kıvamındadır yazları ekin marketin caddesinde yürürken binalardan gelen her çeşit müzik sesleri ve birbirine camdan cama bağırarak muhabbetleşen öğrencileri görmek, akşam üstü yanan mangal dumanlarını izleyip izmir yoluna yürümenin keyfi başkadır.

biriken bulaşıklara bakıp "sıra kimde" deyip ses alamadığınızda çıkıp kuzenler kafede kadın budu köfte yenen, film kiralamak için gidip yüzlerce filme bakıp karar veremeyip oraya bakan ablaya sormak, fikir almak ve sonunda iki filmle çıkılabilen, köylüler ile öğrenci kesiminin ayrı yerlerde oluşu nedeniyle iki ayrı kutubun yaşadığı, bursalı abazaların modifiye yapılmış florasanlı doğanlarıyla kız avına gelip jandarmanın kışt dediği, sabahın 5:00'inde umut pastanesinden sıcak poğaçaların yenilebileceği, petrol ofisinden 24 saat kola ve sigara ikmali yapılabilineceği, artık sokaklarda 2.el eşya satanların afişlerini göremenin yanı sıra bilgisayar, ipod gibi çeşitli mamüllerin de afişlerinin görülebileceği, otostopla okula gidilesi en güzel yerdir.

yerleşim parkının yeni düzenlenmesinden sonra daha bir güzel olmuş akşam üstleri en az 6-7 evcil köpeğin hoplayıp zıplamalarını, şakalaşmalarını izleyebileceğiniz, bau denen kelli felli boş kafeye bakıp "vah yazık... " denilen, öğrenciden para kazanmanın derdine düşmüş yüzlerce ticaretçinin gözlerini diktiği yerdir.

ne olursa olsun farklı bir kültürü olan bir yerdir. köyde yaşayanlar merkezde yaşayanlara göre daha bir iç huzurludur. bu iç huzur belki de okula yakın olmak, telefon açtımı eksik fotokopileri yarım saat içinde temin edebilmek ve onlarca tanıdığa güvenip anahtarı evde unutmanın sitresini yaşamamaktır.
bursa dışında yaşayan her erkek ögrencinin bursaya gitme sebebi.
karı kızın bol oldugu,burası köy değil "Paris" dedirtecek kadar güzel bir öğrenci yerleşkesi.
2001 2004 yılları arasında kaldığım, bi daha gelsem yine burda kalırım dediğim, tikisi kadar rockcısı, metalcisi, arabeskcisi olan, hala durup durmadığını bilmediğim ama friends cafe si; onun içinde de ali abi si olan, yine hala durup durmadığını bilmediğim seray internet cafesi si -onun içindekileri saymama gerek yok zaten saysam da bitmez*- olan, ömrümün en güzel yıllarını geçirdiğim, ömrümün en güzel yıllarının bana geçirdiği, yaşamadan sevil(e)meyecek köy-yerleşim-kasaba.
1 sene kaldığım ve sonuçta gırgır,kart oyunları,internet cafe,bilgisayar,öğrenciye geçirelimde ne olursa olsun zihneniyeti v.b gibi boş işlerden ötesinin yapılamayacağını anladığım ertesi senede depar atarak merkeze göçmemizi sağlayan mekan. evet çok güzel eğlenceli vakitlerimizde oldu burada fakat bi yere kadar değil mi?.
(bkz: nilüfer)
Öğrencilerin nasıl beğendiğini anlamadığım yer.en fazla Friendse gidersin,kağıt oynarsın,internet cafeye gidersin başka da bişey yok okula yakın olmanın dışında.bi arapşükrüye gidemezsin mesela yada gidersin de gecenin bi vakti geri dönemezsin.öğrenci Şöyle çarşamba ,altıparmak gibi yerelerde oturmalıdır ki gece yürüye yürüye evine gitsin.
Aslında Tüm görükledeki öğrecileri çarşamabaya taşıyacaksın sen ozaman gör curcunayı.
komşuluk ilişkilerinin güçlendiği ama anlamsızlaştığı toplama kampı.
bir grup açıkgöz mütahitin keşvedip geliştirmek için adım attığını düşünüyorum aslıda, dünyada ailelerin susup öğrencilerin söz sahibi olduğu apartmanlar sadece orada görülmüştür,gece 12 oldumu birasını alan en yakın eve kendini atar köpeklerin saati gelir.. sıkıyorsa çık dışarı. (eğer final zamanıysa ve üst komşunun finalleri senden önce bittiyse o zaman sona kalan final dona kalır).
Geyik Öğrencilerin Rağbeti Üzerine Kurulmuş Lüzumlu Evler.
(bkz: akrostiş)
ana baba dırdırından sıkılmış öğrencilerin bıktığı cennet, huzur köyü.
halk tarafından öğrencilerin sömürüldüğü ögrencilerin de yapmak için bir bok bulamadığı şehrin baya bir dışında ne gerek var şimdi böyle bir yere dedirten acyip öğrenci köyü
bursada,izmir yolu üzerinde uludag üniversitesinden sonra ilk sağdan girildiğinde karşılaşılacak yerleşim * birimi.çok büyük sosyolojik çıkarımlar yapılmaya müsait bir yerdir burası,bir nevi akvaryumdur.bir ucunda köyün yerlileri-uludag universitesi yapılırken arazileri devlet tarafından istimlak edildiği için hırsını öğrenciden çıkarmaya çalışan her türlü kazıkçı bir yandan da sevimli insanlar)bir ucunda binbir türlü aile yapısından,binbir türlü hayattan kopup gelmiş öğrenciler.evvela bu iki grubun birarada yaşamı enteresandır.birbirlerini yadırgarlar,alışmaya, asgari müştereklerde buluşmaya çalışırlar;köylüler öğrencilerin serbest yaşamına öykünür,bazen çizmeyi aşan triplere girerler,öğrenci kızlara aşık olup isyan edeni,ızdırap olanı da mevcuttur,aç öğrenci kızları dost tutup metres hayatı yaşatanı da. bizim neyimiz eksik içgüdüsüyle her halta karışanı,öğrenci kavgalarına gireni,tatlı tatlı abilik yapanı * her türlüsü mevcuttur.sonra,ebeveynsiz,yasaksız,sınırsız yaşamayı her bünye kaldıramamaktadır öğrencilere gelirsek.otorite boşluğundan sapıtanlar,alkolik,esrarkeş,kevaşe,kumarbaz olanlar; siyasi dava derdine düşüp mevzulara gidenler,ortalığı harem zannedip her kıza mal gözüyle bakan erkekler ve ortalığı iş tutulacak cadde zannedip her erkeğe mal gözüyle bakan genç bayanlar boldur burada. ** bu aşırı uçlar,herkesin birbirinden şüpheye düşmesine yol açıp yaşayanları paranoyak eder bir süre sonra.ayrıca yapacak pek bir şey yoktur,sinema,tiyatro,diğer sosyal aktiviteler taa 25 km uzakta kalmış,kişiler kendi yalnızlıklarına kalmışlardır.bu yüzden ne yapılır;yapılabilme imkanı olan şeyler,ev muhabbetleri,kahve de kağıt,okey,tavla vs oynamak,langırt oynamak,parkta oturmak,içmek,uyuşturucu kullanmak vs..arkadaşlara çok bağlanılır,arkadaş,sevgili burada ailen olur herşeyin olur lakin;çok muhabbet tez ayrılıktır,çok içiçe olmaktan,boşluktan maraz doğar dedikodular yaygınlaşır.laf kulaktan kulağa giderken- bu kalabalıkta özellikle- değişir değişir inanılmaz hallere ulaşır.bir memlekettir görükle; (bkz: gemide) güzel yanları da vardır elbet,ama özgürlük,arkadaşlık,bomboş geçirilecek vakit,eğlence,gırgır,erkek,kız herşey müptezeldir burada.yani...çokluğundan dolayı değerini yitirmiş..*
15 yıllık sure zarfında emlak fiyatlarının katettiği hayvan mesafenin beni gordugum her domates tarlasını alma planları yapmaya sevkettigi eski domates tarlası yeni ruya kasabası.
(bkz: gorukleli evsahipleri)
arkadaşların 1. sınıfta yangına görükle gitmeee diye espri yaptıran gelişmiş öğrenci yerleşkesi. bence küçük Eskişehirdir.
2 sene kaldım yanlışlıkla..yerleşimde umduğunu bulamayanlar içerilere gittikçe tavuklarla falan takılır.inek b.kuyla oynarlar(sıkıntıdan evet oynadım bi ara)..nargile kafelerde gençler şuursuzca eylenir kendilerinden geçerler rüya gibi geceler geçirirler aman yarebbim.yılbaşında yıkılır ortalık;neredeyse atv filmi izlemiş kadar eylenirsin..abi ama öyle deme şimdi bi haller oldu diyolar pizzacı gumrucu açıldı,ahırlar kokmuo artık diyolar ..ya bigit diyorum.lan git!
4 yıllık üniversite hayatımın 3 yılını geçirdiğim pek bi heyecanı, güzelliği olmayan sıradan bir öğrenci kasabası.görüklede, seray internet cafeye gitmekten başka dışarıda yapabileceğiniz hiç bir şey yoktur o yüzden ev ortamları vazgeçilmezlerindendir üniversite gençliğinin.ilginçtir ki görüklede yeri gelir çok sıkılırsınız bunalırsınız boğulursunuz ama görükleden ayrılıncada özlersiniz o sakinliği...
tamamı öğrencilerden oluşan bir yer nasıl olurda bukadar sıkıcı olur dedirten şey.
(bkz: köy)
kendini geliştirme maksadıyla üniversite okumak isteyen insana hiçbir şey katmayan bir yer.
(bkz: görükle kampusu)
kanka bi mi i ya diye çığıran kanka tayfasının gece sabahlara kadar balkon sefası yaptığı yerleşim yeridir görükle..
dünyada eşşi benzeri olmayan bir öğrenci cennetidir.sosyal hayatın sıfır ,ahlaki çöküntünün fazla olması bile bu düşünceleri değiştirememektedir.bahar gelince hemen hemen her akşam sevgili ile yapılan mangalların tadı başka hiç bir şeyde yoktur.
çoğunluğunu öğrencilerin oluşturduğu,yerleşim dışında heryerinin ıssız olduğu,gece 12den sonra dışarda bulunmanın biraz ürkütücü olduğu ve diğer yüzünde ineklerin tavukların koşuşturduğu köy.uzak kalınan yaz dönemimde özlenir ama kışın da sıkar sizi boğar orası ayrı..
MiNiBÜSÇÜLERiNiN HERKESE HOCAM DEDiĞi,AiLELERiN SUSTUĞU ÖĞRENCiLERiN KONUŞTUĞU,GIRGIRI ŞAMATASI BOL,BAKKALLARININ BAŞKA ALTERNATiF OLMADIĞI iÇiN ÖĞRENCiLERi KAZIKLADIĞI,
KiRALARIN ATEŞ PAHASI OLDUĞU BUNA RAĞMEN YAŞANASI ÖĞRENCi CENNETi.
nasıl oldu da bu zamana kadar bişe yazmadım dediğim başlıktır.uludağ üniversitesinde okuyup oyun oynamak yemek yemek muhabbet etmek için gidilen en önemli ve en yakın yerleşim birimi olması sebebiyle küçük bir eskişehir olduğu yorumu yapılan,salim abisiyle * ali abisiyle *rent a carlarıyla * her mekanda öğrenci olmanıza rağmen güzel güzel ağırlandığınız ilçe.