bugün

yeni ahit'in bir bölümü.

Mektubu Tanrı esinlemesiyle yazan haberci Pavlos'tur. Roma'da kaleme alınan bu incil parçasının yazılış tarihi 60-64 yılları arasına rastlar.

Makedonya'nın Filippi kentindeki inanlılar topluluğu, Pavlos'un ikinci habercilik gezisinde, bu kenti ziyaret etmesiyle çok çetin koşullar altında kuruldu (Habercilerin işleri 16:11-40). Filippi kenti Roma imparatorluğu tarafından kurulan bir koloniydi. Roma yetkilileri buraya kendi insanlarını yerleştirdi. Bu yerde Yahudi sinagogu yoktu; Yahudi varsa, herhalde sayıları çok azdı. Bu toplulukta Mesih inanlılarının başlıca özelliği sevgi ve eliaçıklıktı (4:15,16; II.Korintoslulara 8:2).

Mektubu yazan Pavlos Roma'da cezaevindedir. Bu sırada ona bir armağan gönderen Filippililer'e teşekkür sunmakta, oradaki inanlılar topluluğuyla ilgili pek çok duygulandırıcı anıyla avunmaktadır. Bu yazıda Mesih inanlısının güven, sevinç, sevgi, yengi gönencinde yaşayan biri olduğu belirtiliyor (1:4,18; 2:1,2,17,18; 3:1; 4:4,10). Mektubun ana konusu, insanlık için kendisini alçaltan kurtarıcı isa Mesih'tir (1:11,18,20,21; 2:5-11; 3:7-14,20,21; 4:7,13,19,23).

Haberci Pavlos inanlılar topluluğunu aldatıcı öğreticilere karşı uyarıyor (3:4-9,18,19), Mesih'i bilmenin ve O'nunla özdeşleşmenin temel amaç olduğunu belirtiyor (3:10-14), yurdu göklerde olan Mesih bağlısının oradan bir kurtarıcı beklediğini anımsatıyor (3:20,21).