bugün

genellikle çeyizle beraber eve girmeyi başaran vitrindir. yoksa kimse almaz bunu diye düşünüyor insan. kocaman ve gereksiz.
ne kadar gereksiz görünürse görünsün atılınca değeri anlaşılan eşyadır.
park yasaktır levhası var bizde sanırım en gereksizi o. ama tabi hediye getiren arkadaşlara teşekkürlerimi iletiyorum yine de.
dantel ya, öteye beriye konan. hala bizim salondaki sehpanın üzerini işgal eden beyaz örgü.
odamın kapısında duran koskocaman dur tabelası.
evlendiğinizde eşinizin ailesi tarafından çeyiz diye gönderilen. daha sonra tavanda depoda orada burada üst üste istiflenen bir sürü ıvır zıvır.
kesinlikle vitrin. ¨çok güzel bardak takımım var, herkes görsün o zaman¨ şeklinde bir mantık olabilir mi?
(bkz: ben)*
ev arkadaşım.
vitrin .
(bkz: soba borusu)
10 mililitrelik ölçü kaşığı. sevimli mevimli ama bir işe yaradığı yok şerefsizin.
1tb lik bozuk hard disk.. bi umut içindeki arşivi kurtarırız diye bekletiyorum..
mantı kalıbı.
niçin alınmış, kim almış, almış da niçin kullanılmıyor bilemiyorum ama sanırım sonu benim elimden olacak.
zaman zaman ben.
annemin gözünde.
balkon terliği. ama anneme sorarsanız olmazsa olmazlarındandır.
herkesin bağırarak konuştuğu ev sınırları içerisinde ki fiskos masası.
fazlalık oluşturan vazo türü eşyalar.
vitrin, fiskos masaları, ayağa dolanan sehpalar, her yerden sarkan alakalı alakasız tablolar, süsler, dantel vs örtüler.
odamın kapısına asmak suretiyle gecenin bir vakti arkadaşımla hiç üşenmeden söküp arakladığımız dur yazan tabela.

fazla detaya girdim lan galiba.
Kirli sepetidir . 0-70 yaş arasının çoğunlukla kullanmadığı bir şeydir.
Sarımsak rendesi. Kullanılmıyor ama orada durması gerekiyor.
Abim çok gereksiz.
Termometre.abi evin sıcaklığını olcup napican? evdeki cogunluk usuyorsa kalorifer acilir .yok kimse rahatsiz degilse dokunulmaz.
Annem gerekli şeyleri bile ay fazlalık bu diyip atıyor. Gereksiz bi şey kalmadı ki.