eskiden suçluları nasıl buluyorlardı

şüpheliyi iple nehre sallandırıyorlarmış. suda batmazsa suçlu olduğunu anlayıp idam ediyorlarmış. batıp boğulursa masum olduğunu anlıyorlarmış.
görsel
(trial by ordeal)

Dedektifler boşuna mı vardı?

işgence ile.

Daha az insan olduğu için daha az suç oluyordu. Daha az insan arasından suçluları bulmak da kolay olsa gerek. ikincisi, ulaşım araçları henüz gelişmiş değildi. Öyle uçağa atlayıp, sınırdan çıkamıyordun

(bkz: Agatha christie)

(bkz: Pardon)

Robot resim, dosya, görgü tanıklığı ve iz sürme ile.

Havalı.

su dolu bir leğene koyup kabarcık çıkmasını beklemek en etkili yöntemdir.

o anki yontemlerle veya hic. zodiac asla bulunamadi mesela. teknoloji gelistikce yakalanmamak daha da zorlasiyor ama. her adimi dusunecek bir katil artik cok fazla seyi bilmek zorunda. aksi durumda kusursuz cinayet yoktur mottosu gucleniyor.

Delilden suçluya gitmiyolardir. Birilerini işkence ile konusturuyolardir.
Yoksa elektrik yok ışık yok. Issız yerde işlenmiş cinayet nasıl çözülecek.

(bkz: gizli soruşturmacı)
(bkz: muhbir)
(bkz: eleman)

60bin sicilli emekli bir polis biliyorum. (Şu anda polis sicilleri neredeyse 500.000’e dayandı, oradan adamın yaşını hesaplayın işte) Kendisi o zamanki adıyla ağır suçlarda, cinayette ve kaçakçılıkta çalışmış. 90’lı yıllarda Türkiye’nin gündemine oturan pek çok seri katil olayını bizzat çözmüş, yine o yıllarda Türkiye gündemini sarsan ünlülerin gümrük kaçağı lüks arabaları olayını da ayınlatmış. Şu anda 50 yaş üstü olup da gözaltına almadığı ünlü yok.

Şunu söyleyeyim adamdaki rol kesme kabiliyeti ben sanatçıyım diye ortada gezenlerin cümlesinde yok. Muhabbet arasında bile kah Tokatlı defineci oluyor, kah Almancı iş adamı, kah Antepli kaçakçı, adam bir kötürüm taklidi yapıyor akıllara zarar. Doğuştan gerizekalı zannedersin demezsin ki bu polis, sen adama gülerken aniden ciddileşiyor, birden işadamı oluyor, duruşuyla, ses tonuyla, konuşmasıyla eziyor seni. Sanki demin salyaları çenesinden akan o değildi, öyle değişik bi tip!

Yeri gelmiş bir adamı yakalamak için üç ay takip etmiş, arada rol keserken kendimi kaptırıp polis olduğumu unuttuğum oluyordu diyor adam.

Herkesin bir motivasyonu vardır diyor, kimisi ikramiye, kimisi taltif, başarı belgeleri, plaketler için çalışır.

Büyük bir suçlu yakalandığı anda heyecanlanır, beyin stres altında o kadar yoğun düşünür ki vücudun tüm şeker ihtiyacını aniden tüketir. Yakalanan kişi aniden bayılır. Benim için o bayılma anını görmek herşeye değer, benim motivasyonum da buydu diyor.

işte o tip kabiliyetli, fedakar adamlar sayesinde bulunuyordu.

Benim peder 38 bin sicilli ağzından içeri tekmeyi soktun muydu kim kiminle ortak kim malı çalmış kim satın almış hepsini öğrenmeye yeterdi diyor.

dedektifler.

Görgü tanıkları ile ve şiddet ile diyerek noktayı koyduğum tartışmadır.