bugün

Entelektüel sermaye, bilgi ekonomisinde bir stratejik araç olarak kullanılmaktadır.Değere dönüştürülebilen bilgidir ve işletmelerin faaliyetini sürdürebilmesini sağlayan maddi olmayan varlıkların tümüdür. Maddi olmayan varlıkları da deneyim, yaratıcılık, müşteri ilişkileri, teknik bilgi ve beşeri sermaye olarak tanımlayabiliriz. Bu patentleri, ticari markaları, telif haklarını, marka isimlerini, logoları ve şerefiye kategorisindeki diğer öğeleri ve bireysel değerleri kapsamaktadır.
Entelektüel sermayeye verilebilecek en reel tanım ise , işletmenin defter değeri ile piyasa değeri arasındaki farktır.Bu tanım muhasebe anlayışına uygundur.

Kendisi bitirme ödevimdir.*
Bir örgütteki insanlar, gruplar tarafından bilinen veya bilinmeyen (açıklanması zor olan); yaratılan ve ona rekabet üstünlüğü kazandıran tüm bilgilerin toplamıdır. Entelektüel sermayenin maddi olmayan, soyut bir niteliği vardır.
* insan sermayesi: işletmenin iş görenlerinin sahip olduğu bilgi birikimi, yaratıcılık, problem çözme yeteneği, girişimcilik, liderlik, iletişim v.b.
* Örgütsel sermaye: Örgütün yaratma becerisini mümkün kılan, işletmenin sahip olduğu tüm içsel maddi olmayan varlıkların toplamı (Temel değerler, iş yapma sistemleri, Örgüt kültürü, Veri tabanlarını kullanabilme, Yeni fikir ve ürün geliştirmede destek, Stratejik tanımların bilinirliği ve kullanımı vs.. )
* ilişki sermayesi: Örgütün çevre ile olan ilişkilerini düzenleyen ve yöneten tüm maddi olmayan varlıklarının toplamıdır. ilişki sermayesi örgütün müşterileri, tedarikçileri, rakipleri, devlet, varsa hisse sahipleri, resmi kurumlar ve toplum ile ilgili ilişkilerini kapsar. ilişki sermayesi, örgütün çevreye yansımasıdır. ilişki sermayesini ölçmek, çevrenin örgütü nasıl algıladığını ölçmek ile ilgilidir (müşteri memnuniyeti, müşteri sadakat ölçekleri, toplumdaki imaj, tedarikçileri ve müşterileri geri besleme sistemleri vs.)