bugün

Kafanız rahat olur. Yemek yerken aynı zamanda muhabbet etmek zorunda kalmazsınız.
kendine vakit ayırmaktır.
Bazı şeylerin veremediği huzuru verir. Dışarıda yalnız gezmek kısmı vardır bir de bunun. Hepimizin ihtiyacı olanlardır. Tavsiye ederim.
Neden garipsendiğini anlayamadığım kimileri için özgüven göstergesi olan eylem.
Az önce yaptığım ve sık sık yaptığım eylem. Her seferinde birini bulacak halim yok.
şehir dışı seyahatlerimde sıkça yaptığım bir şeydir. çok sıkıcıdır insanın yemek yiyesi gelmez, boğazında kalır yiyecekler.
Kafede yalniz oturmaktan iyidir.
Sadece niyet karnı doyurmaktır. Yalnız yemen kimsenin sikinde olmaz.
Benimde suan icinde bulundugum durum.
Yan masadaki adamlari dinliyorum miras işi falan konusuyolar.
en büyük sosyofobilerimden biridir, ama mecbur kalınca yaparım yoksa paket servis en güzeli böyle durumlarda.
şöyle başlık açanlara o kadar gıcık oluyorum ki...

adama sorsan hiç bir eksiliği yoktur. hatta ekler, çokyakışıklıyım, kültürlüyüm, elitimi cihangirde oturuyorum, 2 üni bitirdim, zenginim der ama hep yalnzım, kimse beni anlamıyor da der.
Dışarda tek başına yapılan hiç bir aktivite (kafa dinleme amaçlı yapılanlar müstesna) keyifli değil bana göre. Bu yüzden hiç sevmediğimdir.
biz içeride de yalnız yiyoruz. sıkıntı yok.
Hep yaptığımdır. Güzel oluyor canım. Allah bugünümü aratmasın.
kimsenin yaşamamasını istediğim olay. çok kötü. en seviyorum diyeninin bile samimi olduğunu düşünmüyorum.
restorant ya da bir lokantada yemek şart değildir. galata köprüsünde balık ekmek yemek ve unkapanı'nda nohut pilav ile cila çekmek free takılmanın ara sıra gerekli olduğunu hatırlatır. "dışarda yanlış yemek yememek" şarttır.
yalnız yiyen yalnız ölür önermesini gerçek anlamıyla da kanıtlayan eylem. çünkü yalnız yemenin insandan tiksinmek, başkalarıyla yemek yeme programı yapamayacak kadar iletişimsiz olmak, yemek yerken kötü göründüğünü düşünecek kadar kendini sevmemek gibi farklı nedenleri vardır ve hepsi yalnızlığa götürür. bazen tek başına yemek yiyenleri gördüğümüzde duyduğumuz acıma hissi de bu yüzdendir. yalnızlığın işlendiği filmlerde de ana karakterin mutlaka yalnız başına birşeyler yediği sahnelere de özellikle rastlarız.

yemek yemek gibi doğal bir eylemi başkalarıyla paylaşamama sıkıntısı, hayatı paylaşamama göstergesidir. gerekirse insanları kendimiz davet edip birileriyle birlikte yemek yemeye kendimizi alıştırmalıyız.
Gayet normal ve olağandır Başlık açmaya gerek yoktu yani.
Yalnız yaşayan ve sürekli seyahat eden biri olarak hemen hergun yaşadığım olay.
Acıkınca yapılır. Bunda konuşulacak ne var? Yanımızda kimse yok diye eve dönene kadar aç mı duracağız?
Çok sıkıcı bir durumsur. Sırf yanlız kaldığım için aç kaldığımı hatırlıyorum. Tabi yemek yemeğe arkadaşlarımı zorladığımı saymazsak. Kısacası can sıkıntısı durum.
Ben tek yerken geriliyorum. Ama rahat birini beklemiyosun ya da biri seni beklemiyor. Ye kalk oh.
Doyarsın. Karşındakiler bitirince, hadi bitir daa... Bakışlarından, laflarından kurtulmak. Ve yine erken bitirenlerin, kıçının yarısını sandalyeden kaldırıp, bir an evvel kalkmak istemesi ve senin yemeği lezzet almadan yemene neden olur kiii o zamanda verdiğim paraya acırım. Hakkıyla yiyemedik!.
Evdede her çeşit yemeği yapabilirim, güveçten tut, tepsi kebapları, dolmalar, sebzeler vs. Üniversite dönemi ve sağolsun annemin, öğren oğlum bigün lazım olur diye zamanında öğretmeside büyük fayda tabi. Hülasa, ortada acınacak, ne kadarda yalnız gibi durumlara girmeyi gerekli görmüyorum. Ne kadar fazla gereksiz arkadaş, o kadar boşa giden harcama ve zaman demektir.
Hep yaptığımdır.
en sevdiğim eylemdir kafanizi sisirecek kimse yok.
Acıkırsan ve dışardaysan yersin arkadaş. Neyin kafasını yaşıyorsunuz ?