bugün

Türkçeki Özne + Nesne + Yüklem uyumuna uyulmadan cümlenin öğelerinin yerleri değiştirilerek kurulmuş cümle.

Kısaca devrik cümle de denir.
ve gittin...
yazıyorum sana, gidişinin bilmem kaçıncı gününün bilmem kaçıncı saatinde... bilerek okuyamayacak olmanı, hissetmeyecek olmanı...
gelmiyor elimden farklı bir şey orası ayrı...
saklıyorum gelişine gülümsememi... göstermiyorum kimselere içimde durduğun yeri...

ve susuyorum kelimelerimi...
konuşsam da,
düşük kuruyorum cümlelerimi...
artık kısa cümleler kur o zaman diye cevap verilmesi gereken replik.
düşük kuruyorum cümlelerimi
uçuyorum saçmalamanın kifayetsiz boşluğunda
anlamını yitiriyor kelimeler bazen
işte tam o anda karizmam tavana vuruyor benim de
deviriyorum cümlelerimi

evet , biliyorum ben de yazdıklarımın bi boka yaramadığını anne
ama sözlük yazarıyım ben , insanıyım en asil duyguların
olmuyor ota boka laf atmakla her zaman bu işler anne
ayar verdiğini sanan basit tip sanıyor herkes
sanıyorum daha anlaşılmaz oluyorum
dedim ya işte; yazarım ben anne
düşük kuruyorum cümlelerimi.
(bkz: gördüğüne inanmayan yazar modeli)
(bkz: ciddi olamazsın)