dinsiz ise solcudur

külliyen yanlış olan önerme.

(bkz: hüseyin nihal atsız)

(bkz: solcu ise dinsizdir) önermesinin kardeşi olan cümle.
solcu insanların sağcılara göre felsefeye düşkünlüğü malumdur.dinsizlikte bir felsefe olduğundan.en çok felsefe ile kim ilgileniyorsa dinsizde o guruptan çıkar.
bu duruma göre yeni olan önermeler şunlardır.
(bkz: sağcılar felsefede sınıfta kaldı)
(bkz: sağcılar dindar kaldı)

(bkz: solcular sağcılardan daha felsefik bir yaşama sahiptirler)

dinle solculuk sağcılık ne alaka dedirten önermedir bu ama hakkaten. nasıl bir insan evladı inancına göre bir kimsenin solcu veya sağcı olduğuna karar verebilirki? bu resmen ayrımcılıktır. *

kesinlikle gercek müslüman bir insana ait olmayan görüs, yobazlar ve tas devrinde yasayanlar haric.

solun savunduğu sosyal politikaların aslında dindarlar tarafından uygulanması gerekiğidir.

(bkz: laiklik nedir)

eski solcular, eski sağcılar, ilk çıktıkları yeri incelersek, sağcılar işci ve köylü sınıfıydı, solcular burjuvazi ve sermaye sınıfını oluşturmuşlardı, kurulan mecliste yalnızca oturdukları yere göre değişim gösteren bu durumun, felsefe grupları, kan dökülmesi, darbeler, gibi şeyler doğuracağı o günden kestirilebilseydi, herkes ortada bir çizgi üzerinde dizilirdi diye düşündüğüm, kendimce düşünüyorum, kendimce varım, felsefesi.

farkındalıklıkla birlikte doğar kişinin ideolijisi. çevresinde ve dünyada olup bitenleri sorgulamaya başlar ve tabiki kendini gerçi bu en son aşamadır. düşünceler şekle girmeye başlayınca ruhuna en yakın ideolijiyi seçer bu kendini sınırlamak veya o ideolijiye körü körüne bağlılık anlamına gelmez. solcu olanlar kendilerini sorgulamaya başlarken içlerindeki inancın nedenini sorgulamaya başlarlar ve cevap ararlar dogmaya karşı çıkarlar. işte bu noktada sordukları sorulardan dolayı özellikle islam dinindeki dinin emrettiklerinin bazılarını kabul edip bazılarını kabul etmemenin, bütünüyle kabullenme ilkesine (ilke mi deniyor bilmiyorum)aykırı olması nedeniyle dinsiz olarak adlandırılmaları doğaldır. ama yanlış bir önermedir. kişi hiçbir ideolijiye kendini yakın hissetmeden dinsiz olabilir. bu tamamen içsel çatışma sonucunda da olabilir tanrıya isyan şeklinde de, hatta önce dinsiz sonra solcu da olunabilir. özellikle ailesinden birini küçük yaşta kaybetmiş kişilerde isyan zamanla şekillenerek yok saymaya doğru gider. ne olursa olsun sorgulayan insan mutlu olamasa da , acı çekse de kendinden memnundur.