bugün

ignorance is bliss hadisesi..
bazen cehaletinize iyi bir mazaret olabiliyo.
(bkz: ne mutlu akli olmayana)
ironi yüklü önerme. gerçek bilen, bilmenin sonu olmadığını, öğrendikçe cehaletinin derinliğini farkeder. öğrenme yoluna adanmış hayatın mutluluk getirdiğini bilir.

ama genel olarak bilmek ve farkında olmak ağır sorumluluk yüklediğinden, bildiklerini "yeter" görenlerin, kendi bilgisine sahip olmayanlara üstünlük taslamak için kullandıkları cümle haline gelmiştir.
söz george orwell'dan gelir.
(bkz: çift düşün)
bilmemenin sonucudur.insan bencildir.hep daha iyisini ister ama bilmediği bir şeyi de isteyemez ki.Yaşadığını zaten bir tek biliyorsa elindeki ile yetinir,mutlu olur.
Mesela eğitimli ya da kariyerli kadınların mutsuzlukları buna örnektir veya farkındalık seviyesi yüksek insanların.
(bkz: war is peace)
(bkz: freedom is slavery)
(bkz: ignorance is strength)

(bkz: 1984)
maalesef çoğunlukla doğru olan önerme. bu konuda incil'de bilgisi artanın acısı da artar yazıyor(muş). bilmek zaten acıyı da göze almaktır çoğu zaman, ab'ye girecek miyiz? sorusuna takdir edersiniz ki sokiyim avrupa birliğine diyen kişi "avrupa birliği kültürel ve ekonomik açıdan kendine has kimliği bulunan bir organizasyondur, bu aşamada bıdı bıdı olmak vıdı vıdıyı getirir" şeklinde saatlerce konuşacak ama televizyonda birçok kimsenin yaptığı gibi boş konuşmayacak kişiden daha mutludur, adam dert etmez ki çoğu şeyi, tabii cehaleti de iyi tanımlamak gerekir burada, bana çağrıştırdıkları doğrultusunda cehalet mutluluktur önermesi çoğunlukla doğrudur.
(bkz: bilmek lanetlenmektir)
(bkz: bilinçli olmak hastalıktır)*
bilgiye, nihilistik bir yaklaşım sonucu söylenmiş olduğunu düşündüğüm sözdür.
farkındalık, sorgulamayı ve sonuç çıkarmayı getirir. sonuçlar mutsuzluk doğurabilir. oysa cahil insan düşünme zahmetine girmez, analiz fakiridir ve dolayısıyla mutludur.
(bkz: cahilim ama mutsuzum)
bilgi insanı zorlar. insanın düşünmesine sebep olur ve düşünen insan da hayatı, olayları sorgulamaya başlar. yetinmez elindekilerle ya da ona öğretilenlerle. işte bu yüzden bilmek insanı huzursuz eder. bilgi sahibi olmayı göze alamayan insanlarsa cehaleti bir mutluluk zannederler.
--spoiler--
...işte size aşırı bilinçli olmanın getirdiği bir sonuç: bir insan gerçekten alçak olduğunun farkındaysa, bunu bilmek onu avutur. alçak olmaya hakkı olduğunu düşünür....
--spoiler--*
bu dünyada hiç birşey anlamamak ve bilmemek en iyisidir hiç değilse huzurunuzu korursunuz.cehale mutluluktur tabii saflık da öyle..
etrafta bu kadar yüzdeler ile ifade edilen mutlu kişileri görünce anlaşılan durumdur.
etrafımızda mutlu olan çok insan görünce kendimizdendende şüphe etmemiz gereken durum.
söylenmiş sözdür: akıllı olup dünyanın kahrını çekene kadar deli olda dünya senin kahrını çeksin. tasvip etmediğimiz düşüncedir.
mutluluk değil o kardeş.
mutluluk yanılgısı.

ben bilmem beyim bilir'ler başta hem sana hem de "bey"ine hoş gelse de. yok değil. ot musun sen? öylesin yani. tamam o zaman..
(bkz: 22 temmuz 2007 genel seçimleri)
bekaret'de mutluluktur! dert yok sonucta.
asksiz yasamakda mutluluktur! aci yok sonunda.

cehalet'de mutluluktur! **** *
(#385804)nolu entrynin aksine ironi yüklü filan değildir. alatlı bu konuda ciddidir. valla kurda yedirdin beni'de bunu açıkça ifade eder. aslında alev alatlı'nın kastettiği şey; eğitim sisteminin insanlar üzerindeki olumsuz etkisidir. bu nedenle eğitim sisteminin ulaşmadığı insanları temiz ve kurtulmuş olarak görür. ona göre dağdaki çoban henüz zehirlenmediği için mutludur.
(bkz: the wall)
thomas gray'in "where ignorance is bliss Tis folly to be wise" sözünü getiren quote.
Bilmenin işe yaramadığı durumlarda kullanılan yüksek dozda anlam içeren sözcük...
tabi ki mutluluktur! inandığın sahte dünyanda, kendi başına kurduğun senaryoyla set ekibiyle, kendi başına yazdığın hükümlerle yaşamak mutluluk değil midir?

adamın biri biriyle tartışıyor kan davası diyor buna. bacısı birine aşık oluyor, kaçıyor evleniyor, yuva kuruyor, vuruyorsun onu adını töre koyuyorsun.

cehalet mutluluktur. gençliğini hapislerde,ceza evlerinde geçirmek devlet tarafından bakılmak elbette mutluluktur.

cehalet yokluk değildir. hırsızlık asla cehalet olamaz. cehalet kafa da biter. bir insan hep aynı döngü içinde hep aynı filmde oynuyorsa, kendini geliştirmiyor, aynı beyni kafasında hala taşıyorsa ben daha bir şey demem arkadaş!