bugün

şu pencereden bakmak yeterli sanırım bu önermenin doğruluğuna; kaç tane bilim adamı, filozof vardır ki mutlu olup huzur içinde yaşayabilmiştir. çok okumak -ki bundan kastım tek bir görüş üzerine yazılan tüm kitapları yutmak değil, farklı farklı kitapları okumaktır- en büyük mutsuzluk kaynaklarından biridir. tabii kendinize kitaplardan bir dünya kurup bu ülkenin devlet daireleriyle, bürokrasisiyle ilişkinizi minimum düzeye indirebilirseniz o zaman geçerliliğini yitirir bu yazdıklarım.

basit bir örnekle açıklayayım demek istediğimi;
benzin zammına hepimiz tepkiliyiz bu ülkede, arabası olmayanlar bile bu kadar yüksek fiyatlara tepkili. benzin zammı ile ilgili bir haberde halktan insanlarla röportaj yapılmakta ve düşünceleri sorulmaktaydı. bir taksici abimiz aynen şunu söyledi: ''beni etkilemedi. ben hep 20 liralık alıyorum yine öyle alacağım'' işte görüyorsunuz, sanırım bir süre sonra bu abimiz lan bu araba çok yakmaya başladı diyerek arabasına kızacak, bizi yönetenlere bu zam için tepki göstermeyecek, sinirlenmeyecektir.
(bkz: deliye her gün bayram)
(bkz: ignorance is bliss)
bilmek gerçekten acı verici.