bugün

tıkanması sebebiyle alamamak. burnumdan almaya çalıştığım nefes yetmiyor. ağzımdan almaya başladım nefes nefese kaldım.
(bkz: nefes nefese kalmak)
not: tıkanmasa da olan hadise. düzeltiyorum et yada eğrilik olması halinde de vukuu bulabilir.
ağızdan nefes almaya sonuçlanacaktır. ağız kuruluğu yapar.
ağızdan nefes almaya zorladığı için geceleri ağızdan bol miktarda sıvı akmasına sebebiyet veren durum. *
canıma tak eden durum. iki gündür doktor doktor gezmekteyim. ameliyat olacağım bu gidişle. ama sonuç vermediğini duyuyorum. halen araştırmaktayım.

not: ameliyat olan varsa tecrübelerinden ve tavsiyelerinden faydalanmak isterim.
26 yaşındayım ve kendimi bildim bileli burnumdan doğru düzgün nefes alamam. özellikle de bahar ve yaz aylarında neredeyse burnum işlevini tamamen yitirir. geceleri yatarken burnumdan aldığım nefes yeterli gelmediği için sürekli ağzım açık uyurum ve her tarafa salyalarım akar. yamulmuyorsam 19 yaşındayken bu sorun sebebiyle bir araştırma hastanesine gittim. doktor bana burnumda içte eğrilik olduğunu ve ameliyat olmam gerektiğini soyledi. bende artık rahat rahat nefes alabileceğim umuduyla hemen atladım tabi. neyse ameliyata girdik bir serum taktılar. ben narkoz vermelerini beklerken meğerse onlar narkozu serumun içine koymuşlar (sanırım) bir baktım millet beni tokatlıyor uyan diye, noldu ne zaman ameliyat olacam dedim, ameliyat bitti hadi gözün aydın deyip çıkardılar. narkozun etkisi yavaş yavaş geçmeye başlayınca beni bir sıtma tuttu zangır zangır titriyorum ölüyorum sanki (narkozun etkisiymiş) neyse sizi daha fazla korkutmadan sadede gelecek olursam burnum iyileştikten sonra eskisine oranla sadece ve sadece %15-20lik bir fark oldu (belki de o kadar bile değil) aradan 7 sene geçti hâlâ aynı hâlâ aynı. bahar nezlesi sebebiyle kaç defa doktora gittim hep burun spreyi ilaç falan verdiler ama burnum hiç açılmadı. senenin abartmıyorum nerdeyse %70ini burnum tıkalı olarak geçirmişimdir. en son 1 hafta önce bahar çiçeklerinin de açması ile burnuma beton dökülmüş gibi oldu. akşamları bir yatıyorum ağzım 1 karış açık ve sabah ağzımın içi resmen bir tahta gibi olmuş. zerre miktarda nem yok. bundan dolayı boğazım da tahriş olmuş, sürekli su içip duruyorum. neyse baktım cumartesi günü bizim iş yeri hekimi gelmiş (kendisi dahiliyeci ve çok iyi bir doktor olur) dedim dur şu bizim doktora bir gideyim de bir baksın dedim. gittim, doktor noldu gene dedi (iş yerinde ben mühendisim, doktorla da samimiyetimiz var biraz) dedim tohtur bey nefes alamıyom tohtur dedimmm. bu mevsimde olur öyle falan dedi. dedim ben hiç nefes alamam burnumdan da bu aralar daha beter oldu dedim. dedi ki dur bir bakayım, aç ağzını dedi açtım ooo boğaz fena olmuş ağız çok kuru kaldığı için durum fena dedi. hemen 3 4 tane ilaç yazdı. 2 tane buruna, 1 tane de ağıza sprey veriyorum bir de antibiyotik dedi. neyse cumartesi pazar alamadım ilaçları. pazartesi gittim aldım geldim akşam olmuş. buruna spreyi sıktım, boğaza sıktım, dedim biraz beklesin de diğer buruna olan spreyi de sıkayım dedim (bu arada hâlâ burun tıkalı) neyse aradan 15 20 dakika geçti burun gene tıkalı tabi, bir değişiklik yok. neyse diğer burun spreyini bir sıktım aradan 2 dakika geçmedi. lan burnum bir açıldı ben şok. bir nefes alıyorum yok böyle tatlı bir şey. neyse derin derin soludum bayaa, sonra aradan bayağı geçti yatacam artık burnum hâlâ açık, yine kullandım ilaçları bir uyumuşum var yaa yok böyle bir şey. hayatımda bahar mevsiminde belki de ilk defa ağzımı hiç açmadan uyumuşumdur. o kadar mutlu oldum ki anlatamam. burun kanallarımı açıp beni 26 senelik işkenceden kurtaran o küçük sprey ve beni o sprey ile tanıştıran o koca yürekli tohtur amcaya buradan teşekkürlerimi sunuyorum. yaşasın burundan nefes almak ve yaşasın ciğerler.