boşa çabaladığını hissetmek

(bkz: jose mourinho)

çok koyar insana.

denemekten başka bir yol olmadığı için her ne kadar boşa çabalandığı hissedilse de çabalamaya devam ettirmeyi gerektirecek pis bir durumdur.

haddinden fazla can sıkıcı bir durumdur ama yine de iyi diyebiliriz. daha fazla boşa çabalamamak ile eş zamanlıdır.
(bkz: tak sepeti koluna herkes kendi yoluna)

yediğin kazıklardan sonra böğründe buram buram hissettiğin o naletolasıca duygudur. ne yaparsan yap, birileri seni hep üzücek!

şu hayatta hissedilecek en kötü his. yok daha kötüsü falan. insanın ağzına tükürür.

insanda ne yaşama şevki, ne mutluluk nede huzur bırakır.
yoruldum hep bu histen sözlük. çok yoruldum inan ki.

Yapmakla olup bitseydi bu iş,
Hemen yapardım, olup biterdi.
Döktüğüm kanla akıp gitse her şey,
Bir vuruşta sonuna varılsa işin,
Bir anda bu dünyayı olsun kazanıversen,
Zaman denizinin bir kumsalı olan bu dünyayı
Öbür dünyayı gözden çıkarır insan.
Ama bu işlerin daha burada görülüyor hesabı.
Verdiğimiz kanlı dersi alan
Gelip bize veriyor aldığı dersi.
Doğruluğun şaşmaz eli bize sunuyor
içine zehir döktüğümüz kupayı.
Adam burada, iki katlı güvenlikte:
Bir kere akrabası ve adamıyım:
Ona kötülük etmemem için iki zorlu sebep.
Sonra misafirim; Değil kendim bıçaklamak,
El bıçağına karşı korumam gerek onu.
Üstelik bu Duncan, ne iyi yürekli bir insan,
Ve ne bulunmaz bir kral.
Her değeri ayrı bir israfil borusu olur
Lanet okumak için onu öldürene!
Acımak yeni doğmuş bir çocuk olur, çırılçıplak,
Kasırganın yelesine sarılmış,
Ya da bir melek, görülmez atlarına binmiş göklerin,
Ve gider dört bir yana haber verir
Bu yürekler acısı cinayeti,
Göz yaşı savrulur esen yellerde.
Sebep yok onu öldürmem için,
Beni mahmuzlayan tek şey, kendi yükselme hırsım;
O da bir atlayış atlıyor ki atın üstüne
Öbür tarafa düşüyor, eğerde duracak yerde. (William Shakespeare)

insanı yoran histir. Çabalıyorum ama neye, kime ? Oturup düşününce ne boş şeyler için çaba harcadığını görünce insanın içlne fil oturuyor.

sadece hissetmek de değil acı acı bilmek.

içten içe kendine itiraf edemeden hissetmektir, yine de uğraşmayıp bir şey yapamamaktansa uğraşarak bir şey yapamamak daha erdemli gibi duruyor, en azından geriye dönüp bakınca denediğim için kendime teşekkür ediyorum, kendimle aram iyi olsunda hayat bir şekilde akıyor.

Arada bir kendini hatırlatan hissiyat.

Kpss ye mi ? geç.