bugün

bir insanın hayatında seçebildikleri ve seçemedikleri vardır. mesela okulunuzu, işinizi, oturacağınız evinizi seçebilirsiniz. çünkü bunların alternatifleri vardır. ama bir insan annesini, babasını, doğduğu yeri, soyunu, ırkını değiştiremez öyle bir şansı yoktur. işte beşiktaşlılıkta bunlardan birdir. doğuştan gelir ve değiştirilemez.
sıradan olmamaktır.
daha çocuğum, ilkokula gidiyorum. ablamla birgün oturduk, uzun uzun düşündük, "biz artık büyüdük, adamakıllı bir takım tutmamız lazım, öyle her atılan gole sevinemeyiz artık. o zaman düzgün bir takım bulmalıyız, ama çoooook düzgün olmalı. futbolcuları da iyi adamlar olmalı" dedik. ablam da "beşiktaş'ı tutalım, çok düzgün takım" demişti. baktık futbolculara, 1995-2000 yılları arasıydı. alpay var( o zamanlar fırtınaydı yavrum benim), oktay var, şifo mehmet var, tayfur var....kadro gayet iyi. ama önemli olan kadrodaki adamların "düzgün" insanlar olması. şimdi sorsanız o "düzgünlüğün" mantığını açıklayamam, çünkü bilmiyorum o zaman nasıl bir kriter taşıyor bu düzgünlük. tamam tuttuk da bi senesi hangi sene hatırlayamadım, beşiktaş düştükçe düşüyor. yine bırakmadım, öyle takım her yenilgide bırakılır mı! böyle taraftarlık olur mu dedim, birçok arkadaşım isyan edip bırakmış ama bir hafta sonra beşiktaş'a geri dönmüşlerdi. hey gidi mal çocukluk yılları! ama hala da beşiktaşlıyım, iyi ki o yaşta oturup düşünmüşüm ve ablam bu takımı tavsiye etmiş. o denli düşünülüp tartılmıştır ve doğru yol bulunmuştur.
'itiraz'a yakınlığı, yatkınlığıdır.
babam ve büyük abimin* fenerbahçeli olduğu bir evde, doğru yolu bulmuş küçük abimin * yoğun çalışmaları, hummalı çabaları. belli ki yalnız kalmak istemiyordu bu taraf olma durumunda ev ahalisi içinde.

85/86 belki de 86/87 sezonuydu ilk maçımı izlemeye gittim onunla inönü'ye. önce kapıda tükürük köftesi, sonra yeni açık denen tribünde* yerimizi aldık. beşiktaşımız sarıyer karşısında. kaptan samet, kovacevic *, sarı fırtına metin, kalede jurkovic vs. yanılmıyorsam 2 - 0'dan, 2 - 2 biten maç ve sonuç bünyeye yayılan beşiktaş kanseri.

not: yok kardeşim fikrimi değiştirdim. şu yukarıda yazılanlardan bile rahatsız olanlar var ya. işte bundan beşiktaşlıyım.
kaymetmekten korkmamaktır *

(bkz: kaybetmekten korksaydık beşiktaşlı olmazdık)
siyah beyaz renkleridir!
not:galatasaraylıyım!
Takım tutmuyorum artık diyp siyah beyaz formayi görünce heyecanlanmanın nedeni nedensizdir. Ama illaki bi neden aranacaksa bu neden kollektif bilinçaltı olabilir, atalardan gelmedir yani...
Neden aranmaz. Olmak istersin olursun.
metin-ali-feyyaz'dır. süleyman seba'dır.

edit: eh işte'lik bişey yok. dürüstlük ve amatörlük.
siyah, beyaz, ölüm, yaşam.
aşktır.
en çok sinek bok'un üstüne konar o yüzdendir taraftar sayımızın size göre az olması.asi olanların ruhunda vardır beşiktaşlılık.
Sen benim her gece efkarım,
Gözümdeki yaşım
Sigara dumanım,
Sen benim damardaki kanım,
Anlımdaki yazım
Şanlı Beşiktaşım..

Kalbimin en orta yerinde
Büyük bir yangın var alevler içinde,
Beşiktaş sana yemin olsun
Bitmeyecek sevdan
Mezarımda bile.

Beni benden alır
Siyah Beyaz renklerin
Sen benim kalp atışımsın.
Sen bana babamdan kalan miras değil,
Oğluma olan borcumsun.

Her maçına gittiğimde
O formayı gördüğümde,
Hayallerim umudumsun.
Cebimdeki son bilet param,
Belki de son sigaram
Sen benim büyük tutkumsun...

Sen benim her gece efkarım,
Gözümdeki yaşım
Sigara dumanım,
Sen benim damardaki kanım,
Anlımdaki yazım
Şanlı Beşiktaşım.

Kalbimin en orta yerinde
Büyük bir yangın var alevler içinde,
Beşiktaş sana yemin olsun
Bitmeyecek sevdan
Mezarımda bile
Sevinmek için sevmedik biz seni
Sen yenilmişsin umrumda değil ki
Şereftir bu yolda seninle yürümek
Hep kol kola,
Bir gün değil, her gün Beşiktaş!

Bu dizeler açıklıyor sanırım.
bütün gün şairler parkı ve semtte içip elde birayla, marş söylerek dolmabahçeden stada yürümek.
tuhaf bir şekilde beşiktaşli olmayanlarin da yazdiği başliktir.
halbuki bu nedenlere sahip olanlar beşiktaşli olmuştur, dolayisiyla olmayanlarin hakkinda yazmamasi ve konuşmamasi gereken nedenlerdir.
yani, neden varsa beşiktaşli vardir ortada.
neden yoksa başka takimli.
bu nedenle yalnizca taraftarlarinin yazmasi gereken bir başliktir.

benim sebebim ise babamdir.
babamdan bana kalan tek miras beşiktaşlilik olmuştur, ne ev ne para ne de tarla kalmiştir.
Aşktır kısacası denilecek durumdur. NET ABi .
Gundogdu, hep uyandık stadlara dayandık.
Beşiktaş'ın uğrunada bayraklara dolandık.

Semtimiz, erkek semti aşık eder herkesi.
Üzerimden eksilmesin bayrağının gölgesi.

Kisacasi seni bayragindan dolayi sevdik. Olmasanda birinci kiyamet kopmaz cunku serefsiz birincilikler kazanacagima serefli ucunculukler kazanirsin ki serefsiz birincilikten iyidir. Ne olursa olsun uzlme kartalim seninleyiz. ASALETiN YETER!!!
güncel Önemli Başlıklar