ben merkezli birey

dünyayı kendi çevresinde döndüren bireydir.

kişileri etrafında kurduğu çemberden istediği zaman içeri alır, istediğinde atar.
diğer kişilerin dairesine asla dahil olmaz.
zor insandır.hep karşı taraftan fedakarlık beklerken kendisi en ufacık bir özveride bulunmaz.
bencildir.
etrafında sayılı insan vardır.zaten gerek de duymaz kalabalığa.zira kendi çıkarlarına uyan herkes onun isteği doğrultusunda etrafında kalır.

ukte.

ben merkezci bir yaşam sürer. kişinin kendi problemleri, kendi geçmişi, kendi zevkleri, kendi beklentileri...bu yüzden birazcık düşüncesiz, fazlaca gamsız. diyalog veyahut empati kurabilme yetisi yoktur böyle insanın, yasıyor olduklarına farklı pencerelerden bakabilmek namına sıfır gayret. yorum gücü zayıftır zira kişinin hayata karşı duruşu daima stabildir. kendisine diktatördür. kişinin kendisine vizyon kazandırabilmek konusundaki çaresizliği, istememekten veyahut hayatın merkezine her daim kendisini koyacak, olayların odağında hep kendisini bulacak şekilde parsellemiş olduğu zihninin doğal getirilerinin bir sonucu olarak, bu yönde oluşturmuş oldugu algılarına dair göstermiş olduğu taraflı seçicilikten öte gelir. yetersizdir,en çok da düşünmek yorar böylesini. taşıyor oldugu ağır seçilmişlik duygusunun altında ezilen bu insan, insanları dilediği gibi yargılayabilme hakkını kendisinde görebilme yanılgısına düşer. insanın kendini önemsemesi kendisinin kiralık katilidir, bencillerse sadece yaşarlar. halbuki kişinin kendisini bu denli önemsemesinin tesiri, kişi görmezden gelmek istese dahi sadece kendisinedir. ve gece bir başına kaldığında kafasını yastığa koyuncaya kadardır. bu insan düşünmekten aciz, işleyen çarkın herhangi bir dişlisi. tanıklık ettiği her yaşanılanı kendisi üzerinden anlamlandırma ihtiyacı hisseden bu insanı, bir -köle- ile ilintilendirebilirsiniz, kapitalist düzenin en çok nemalandığı sömürge alanına, hayattan, oluyor olanlardan bihaber bir vaziyette sağlamış olduğu katkılardan dolayı.

Egoist. Uzak durulması gereken insanların başında gelir.

Gereğinden fazla ilgiyle yetiştirilen çocukların sonudur. Dünyanın kendilerinin etrafında döndüğüne inanırlar ve hangi yaşta olurlarsa olsunlar en ufak bir ilgisizlikte, öyle çaresiz yöntemlerle dikkat çekmeye çalışırlar ki bir anda herkesin nefretini kazanmayı başarırlar.
Bir de bunların tam tersi olan aşırı ilgisizlikle, şiddetle ve aşağılanmayla yetiştirilen özgüvensiz, aşağılık kompleksli bireyler vardır. Onları sevin sözlük, sevgi garibanıdır onlar.