ben inanırsam bir şey kaybetmem ama sen yanarsın

müslümanların genellikle kendilerini rahatlatmak için dinsiz insanlara karşı söyledikleri popüler bir söz öbeği.

ancak bir anlık düz mantıkla üretildiği için bazı müslüman arkadaşlarımızın atladığı şeyler olabiliyor, bu da normaldir.
öncelikle iki durum arasındaki farka bakacak olursak tek farkın şu olduğunu görürüz: (bkz: inanmak)

yalnızca bir şeye inanıyor olmak veya inanmıyor olmak, islama göre allah aynı yaşam tarzına sahip iki insandan birini ebedi işkenceye yollarken diğerini günahlarının bedelini ödeterek veya doğrudan cennete yolluyor. inancın* tanımına bakacak olursak bir kişiye, bir şeye, Tanrı'ya, herhangi bir öğretiye ya da görüşe duyulan bağlılıktır. bilimsel kanıta ihtiyacı yoktur. kişiseldir. böyle bir konuda bizden değilsen her halukarda yanarsın demek kulağa ne kadar adil geliyor? beyyine 6 bu ayrı bir tartışma konusunu ve dağıtmamak için şu an çok uzatmaya gerek yok.

bir diğer husus dinsiz adam istese de inanayım madem bir şey kaybetmem diyemez. bir yeri imzalayınca inanıyor olmayacak çünkü. tamamen beyninde gerçekleşecek bir süreçtir bu ve dinsizlerin büyük çoğu gibi dinlerin gerçek olmadığına eminse zaten gerçek olmadığını bildiğini söyleyecektir. hatta biraz abartıp tüm dinlerden izole büyümüş birini hayal edelim, o da inanmak için hiçbir geçerli sebebi olmadığını söyleyerek rahatça işin içinden çıkabilir. gerçekten de yoktur, olmayabilir. islamı da öğrenmesine rağmen seçmemiştir. doğru cehenneme.

yanlis bir cumledir. inanc insanin cennete gitmek icin ya da sevap kazansin diye yaptigi bir sey degildir bana gore. bana gore inanc bir yaratana inanmaktir. ve onun kanatlari altinda olmaktir. inanirsiniz ve gerisini dusunmezsiniz. kendinizi ona emanet edersiniz.