ayrilik kavsagi

Hava dona dönüyor
kar kokuyor ortalık,
bu türkü bitebilir
ıssız kalır gökyüzü
iskandiller boşuna
demiştim bir şiirimde,
aşk hesaptan anlamaz ki

Saçları ak pak oldu
küheylan yıllarımın,
kayalardan sekerek
dağlara akan sular
ipince bir dönemeçte
taşları dağ sandılar,
ele geçirdi ömrümü
ıssızlıklar mevsimi

Ben 'a' diyorum ısrarla
'z' de karar kılıyor
ömrüme aşk sandığım,
kuşlar benim avluma
güller benim bahçeme
gürül gürül akıyor,
ellerimden tutup da
yolumu gösterenin
çöl kokuyor soluğu

Birlikte çektirdiğimiz
fotoğraflar bizim değil,
aynı düşü gördüğümüz
aşk yorgunu gecelerin
yorgun sevdalıları
bizler değiliz artık,
ince bir hesapmış hayat
öğrenemedim gitti. * *