bugün

"öyle ağır yalnızlığı herkese vermiyorlar..."
"ayrılık da sevdaya dahil.."

aşkın sonunun hep aynı olduğunu bu kadar güzel anlatan bir dize daha yazılmadı.
insan kendisine rağmen yaşayamaz,
kalbimiz beyaz derken biz siyah diyemeyiz
diyemeyiz hannelise...
Tam "ne vakit bir yasamak düşünsem sus deyip adınla başlıyorum" dizelerini söylemek icin girmişken daha ilk entryden bahsedilmiş olan sözlerdir. Adam ne yazmış. Ne zaman okusam hem hayranlık duyuyorum hem göğsüme bir öküz oturuyor.
"cebbar oğlu mehemmed
fransız’a silah çekmiş
hür yaşamak uğruna
ırz namus uğruna
ana için baba ve kardeş için
şu mübarek topraklar
şu mübarek vatan için".
"zeynep beni bekle mutlaka geleceğim
hem bu ne ilk ayrılığımız ne de son"

"zeynep beni bekle mutlaka geleceğim
başladığımız filmi birlikte bitireceğiz.

kim ne derse desin içimde delice bir his"
-Her ölen pişman ölür.

- Ne vakit bir yaşamak düşünsem, sus deyip adinla başlıyorum.