ateistlerin tanrıyı inkar ettiğinin sanılması

büyük bir yanılgıdır. ateistler tanrıyı inkar etmezler. zira inkar etmek var olan bir şeyi kabul etmemektir. bu bağlamda tanrı var olmadığı için* onu reddetmekte yanlış olur. tanrı var ama ben inanmıyorum demektir tanrıyı inkar etmek. bu perspektiften bakınca tanrıyı inkar edenler kendilerini ateist sanmasınlar.

kelime oyunuyla ateizmi çökertmiş kişi söylemi. pilot kalemle ateizmi çökerten kişinin kankasıdır.

anlaşılamamış bir teoridir. var olup olmadığı bilinmeyen bir olguya yok dersen olsasılıklara karşı gelmiş olmazsın. %50 vardır, %50 yoktur. yani yok dersen de var dersen de matematiksel olarak yanılgıya düşmemiş olursun. yok dersen ateist var dersen deist veya dindar olursun. *

sanılması değil zaten öyledir... demek ateistler tanrı var diyor ve bununla birlikte cenneti cehennemi de kabul ediyor öyle mi? yani buradan çıkarağım sonuç şudur ki; ateistler cehenneme bile bile girecekler, ''evet tanrı var ama biz reddediyoruz, cehennemde cayır cayır yanmak istiyoruz çünkü orayı çok merak ediyoruz'' kerizler mi oğlum bunlar?

Saçmalamış kişi söylemidir. Bir olgunun olmadığının söylenmesi o olguyu var kılmaz. Benim uçmadığıma inanan kesim aslında benim uçabildiğimin kanıtı değildir zira. Söyle bir analoji ile daha anlaşılabilir olacaktır : Gölgesini gördüğümüz cismin ne olduğunu arıyoruz. Ortada bir yaşam var zira, bunun kaynağı nedir diye sorguluyoruz. Sen tanrı diyorsun, ben de hayır o değil diyorum. Açıkçası bu durum, gölgesini gördüğümüz cismin ne olduğu konusunda hiç bir tutarlılık ya da ispat sağlamaz. Ancak ikimiz de hem fikiriz ki evrende nasıl olduğunu anlamadığımız kaynağını bilmediğimiz şeyler var. Sen tek kelime ile içinden çıkıyorsun işin, bense çıkamıyorum. Tanrı...

(bkz: neyin kafasını yaşıyorsun sen)