ateistlerin korkuları

düşünmekten korkarlar en başta.. yüzleşmekten korkarlar gerçeklerle...

nelerden korktuklarını pek bilemesem de ölümden semavi din mensupları kadar korkmadıklarına eminim. kaybolup gideceğine inanıyor işte ne var. sen ateşle imtihan olabileceğinin korkusundasın.

allaha inanmaktan korkarlar.

"ot kafalı insanların asla gerçekleri göremeyecekleri ve sonsuza dek bilgisizliğin kör kuyularında dolanıp duracakları gerçeğinden" çok korkarlar ki en büyük korkuları budur haddizatında.
(bkz: ateist dinci diyaloglari)

inanmaktan, mantıklı düşünmekten korkarlar. çünkü mantıklı düşünmek imanı getirir.

- ya bir gün ona inanırsam.

"basortusune ozgurluk!" diye bagirip 'farkliliklara saygi', 'bireysel ozgurluk' kavramlarindan nasibini alamamis bozkir liberallerinin, kendilerine tanri'ya inanmadiklarindan gosterdikleri baskilarinin da icinde bulundugu korku listesi.

gerçeklerdir...

yaratıcının, kendisinin bile kaldıramayacağı bir taş yaratacağından korkarlar mesela. (akıl fikir diliyorum buradan kendilerine)
(not: yaratıcı, her din için geçerli bir sıfat olarak kullanılmıştır.)

allah'tan korkmadıktan sonra * neden korkarlar korksunlar boştur.

isanecat, keserim ulan topunuzu, ibrahim yorgunlahmacun, drnirvana, , çakan adam, mirmika, 2 ile bolunmeyen tek sayilar, benn, eagle ve kermit hayvani'nın sonsuza dek mevcut sınırlı algı evreninde yaşamalarından hakikaten korkarlar.

edit: faaip de oiad ve sair kutsal yazarlarımızı unutmuşuz ki göktanrı affetmez sonra.

fakifakiyani editi: tespit canavari, moooooon, ankarakarakedisi, aby, pygmalion, terbiyesiz, aequitas, joe satriani, aman heri, guapo, discopolos, Poizer, nametai, mdk47...

nicklerinin listelenip belirgin bir şekilde yazılmasından değil, bunu yapan insanın garip tavrından dolayı kazanacağı günahlardan, bu günahlar sonucu ilgili devlet makamında* cezalandırılmasından korkabilirler mesela.
inanmıyorum demek hür irade sahibi insanların kelamıdır.
eğer inançlı bir insan buna saygı duymuyorsa, saygı görmeyi beklemesindir.
ateistler bu insanlara nafile saygı gösterilmesinden de korkarlar.

edit: kötülenmiş. ateistler korkmuş. ya da dinciler korkmuş. cehennemden korkmayın yavcurum gayet güzel bir yer orası. orada görüşürüz!

ateistlerin düşünceden korkuları yoktur. ve inananların tersine allahtan da korkmazlar, "yanmıyorum ulan diğer tarafta huri de istemiyorum, hepsi sizin olsun." diyen kişilerdir ve gerçeklikle yüzleşirler. her insanda olan kişisel fobileri dışında bir korkuları olduğunu da sanmıyorum.

(bkz: cehennemde ateş bitmiş odun toplayın)

ölmekten çok korkarlar kanımca. ya ölümden sonra hayat varsa!

korkuları varsa diğer insanların korkularıyla aynı tür korkulardır. dinsel açıdan ise korkmazlar. tanrı yoksa onlar karda,yok eğer varsa tanrı affedicidir; yine onlar karda.

(bkz: cehalet korkusu)

not: hemen dine laf attı falan diye zıplamayın. genel cehaletten bahsedilmektedir. ha canınız illa tersten anlamak istiyosa zıplayın bana ne.

tesadüfen içine doğduğu coğrafyanın inanç sistemini akıl süzgecinden geçirmeden alıp kabul eden, o öğreti sisteminin kutsal kitabını bir kez bile okumayan; okumadığından anlamayan; anlamadığından bilmeyen; bilmediğinden kıyaslayamayan; çelişkilerinden arınamayan ve yorumlayamayan bahtsız kişilerin gübre olduktan sonraki hayal kırıklığının büyüklüğünden korkarlar. bu kadar derin bir bilgisizlik içinde evrenin sırrını bir türlü öğrenemeyecek olmalarından dolayı gönül alemlerinde gerçekten çok büyük üzüntü bulurlar.

aynı kişilerin, türkiye'de değil de danimarka gibi hıristiyan bir ülkede ya da israil gibi yahudilerin arasında dünyaya geldiklerini hayal ettiğinde, orada da bu defa yine benzer dogmaları kabul edeceklerini, o dinin kurallarını da ailelerinin bir yükü gibi peşinen alıp kabul edebilecekleri gerçeği karşısında, ateistler mutlak susarlar.

şimdi rasgele türkiye'de doğmuş bir müslüman olarak iftarda iskender kebabını, yoğurt ve eti büyük bir iştahla yiyebilirken tesadüfen israil'de dünyaya gelseydi iskender kebabını yemeyi hayatı boyunca reddedebileceğini kabullenmeyecek olan insanların arasında bir ömür geçirmek, elbette bir ateistin korkuları arasındadır.

(bkz: akla ziyan genellemeler)

muhtemelen yaratan'dan korkuları olmayan ateistlerinde elbette insani korkuları vardır ama dikkatimi çeken ise ateist kişilerin herhangi bir tırsıntı durumunda Allah! diyerekten tepki vermeleri olmuştur.

ateşten korkarlar en çok,
yobazların yaktığı ateşten.
(bkz: madımak oteli)

allahtır.ya varsa... *

Ateistlerin her insanın olduğu gibi sıradan korkuları vardir elbet.Ama bu onların ateist oldukları için korktuklarını göstermez.Ateist olmaktan korksa neden ateist olsun ki!Ateistler en cok anlaşılmamaktan korkarlar.Ateistler de; inananların da anlaşılmamaktan korktuklarını düsündükleri oluyordur diye düşünüyorum;zira ben öyle düşünüyorum!Zira anlaşılmamak veya yanlış anlaşılmak her insanın korkusudur..Ateistlerin korkuları insani korkulardır.inanç ya da inançsızlık gibi etkenlerin bu korkularla ilişkilendirilmemesini gerektiren bir durumdur.

en başta ölümden korkarlar zira koca evrende başka bir yaşamları olmayacaktır. ikide kalan iki yüzlüleri ise allah'tan korkarlar ya varsa o zaman ne halt ederiz diye...

(bkz: ya allah varsa)

allah a inanirken, karanliktan, bos sokaktan, cinlerden perilerden, olumden korkan biriyken ateist olduktan sonra hicbir seyden korkmamaya basladim sanirim bu teorinin tam tersi benim.