ateistin yarattığı tanrıyı inkar etmesi

yıllarca kendi kafasında yarattığı, kimi zaman korkup, kimi zaman sorguladığı tanrıyı yaşamın ve evrenin bilimsel gerçekleriyle bağdaştıramayıp sonunda reddetmesi.

sonra bunun verdiği kendince ferahlama hissiyle ortalığa atılıp coşkuyla tanrının yokluğunu haykırması. bu kategorinin üst düzey bilimadamları da yine kendi yarattıkları tanrının olmadığı tezini kanıtlamak için çaba sarfeder dururlar.

önemli olan kafanda tanrı yaratmak değil, herşeyi yaratanı bilebilmek.

bir ateist kendi yarattığı tanrıyı inkar etmişse, belki birgün evrenin hakimi olan gücü tanıyabilir.

ateistler tanrıyı inkar eder fakat bir gücün olduğunu kabul etmek zorundadırlar , evrene hakim olan bir güçten bahsediyorum.hayır deist değilim.

ateistler evrim'den güç alırlar maymunlara saygı duyarlar kuralsızlıktan yanadırlar ama akıllarında hep bir soru vardır "nasıl?"

(bkz: kapı orda çıkarken sıkı kapat)