bugün

yaşanılası bir gündür. sanki yeniden doğacakmışsın gibi hissedersin. doğum kağıdını* almak için sabırsızlanırsın. askerde çekilen çilelerin son buldugu gündür. kafanda hep şu iki ses yankılanır seni s*kebilirler ama zamanı durduramazlar, beklenen gün gelecekse çekilen çile kutsaldır. bir de eğer eve uçakla dönecekseniz, sabah kışlada olup da akşam evinizde uyumanın hazzı başkadır efendim.
bir gün deil bir ömrün gittiği gün. (bkz: bitse de gitsek)
Muhtemelen saat 09:00 civarı (bkz: usta birliği)nizi teskerenizle terkediyor olmanızdan dolayı, pek de uzun sürmeyen gündür.
kışlanın içinde sivil elbiselerle dolaştığınız gündür. çok enterasandır ayrılma için gün saydığınız * o yerden ayrılma vakti geldiğinde insana garip bir hüzün çöker.
askerliğin son günü sabah 4 de herkesten önce kalkılır, sivil kıyafetler giyilir, teskere alacak diğer arkadaşlarınız da sizinle beraber kalkmışlardır. kimseyi uyku tutmamıştır. saat 6 ya kadar geyik yapılır. sonra son kahvaltı faslı olur. herkesle yavaş yavaş vedalaşılmaya başlanır. saat 8 gibi içtimada teskerenizi alırsınız. dakikalar bile geçmek bilmez. land'a bindirilirsiniz. 8-10 kişilik bir grupla nizamiyeye doğru yola çıkarsınız. herkesin gözünün içi güler. ama kimse sevinç naraları atamaz. hala askeriyedesinizdir. dışarı çıkınca askerlikle ilgili tüm üzüntüler, sinir bozuklukları, intikam yeminleri unutulur. bitirdiğinize şükredip yolunuza gidersiniz. askerliğin en güzel günüdür.
'şen ola düğün, şen ola.
çatlasın gelin, kaynana' mısralarının, dillerden düşmeyeceği gün.
12 saat çarpraz nöbet tutturulduğum gündür. nasıl bir askerlik yaptığımı söylemeye gerek yok.
tuhaf bir sekilde sevincin yaninda az da olsa huznun de yasandigi gundur. gunlerce uykusuz kaldigim, soguktan ayaklarimi hissetmedigim gunler oldu. nobet tutarken hep kendimi o sehirlerarasi otobuse binerken hayal ettim. o otobuse binmeme 10 dakika kala da ne olduysa hungur hungur aglamaya basladim. o gunden beri de aglamiyorum zaten.
çarşı izninde kafanın alkol ile ıslatılıp duman ile yıkandığı gündür.
çarşı dönüşü tertipler içerde dışarda lay lay lom yaparken koğuşta zıbarmaktır.
gecenin 02.00sinde kalkıp eşyaları toparlamaktır. (bkz: doğan güneş)i beklemektir.

bilmeyenler için boşuna anlatılmamalıdır. anlatılmaz yaşanır listesinde ilk 3tedir.

bunu tanımlayan bunları da gördü.
(bkz: sondan bir önceki gece)
(bkz: sondan bir önceki hafta)
askerlik görevini yerine getiren kişinin terhis günüdür. normal şartlarda sevinçli olduğu zannedilir terhis olan kişinin lakin birlikte geçirdiği takribi 410 gün boyunca orada yeni bir hayata başlamış, havasını koklamış, suyunu içmiş herkes ne kadar askerlikte kaçıp kurtulmak istese de garip bir şekilde ayrılıyor olmanın hüznünü bir nebze de olsa yaşar o gün. kanıksamıştır içtima'yı, yemek sırasını, sabah sporunu, neta batarya'yı bırakıp gitmek pek bi zor gelir insana.

şahsım adına adamsızlıktan dolayı terhis günü öğlene kadar vazife* yaptırılmış*, sonrasında sivilleri çekip ayrılmaya sıra geldiğinde epey bir duygusal anlar yaşanmıştır.
zor anlardır, her ayrılık anı gibi.
Askerliğini yapmayanların bu inanılmaz duyguyu asla yaşayamayacağı gündür, bu duyguyu yaşamayan erkeğim demesin.