bugün

et yemekleri deyince, ilk akla gelen ülkelerden biridir arjantin. bir arjantinlinin, yılda ortalama olarak, 75 kg. et tükettiğini düşünürseniz, bu ülke insanları için, etin ifade ettiği anlam çok daha iyi anlaşılabilir.

uzun yıllar önce, avrupa'nın cins besi inekleri, gemilerle getirilerek yem-yeşil, uçsuz bucaksız arjantin otlaklarına salınmış ve kıraç anadolu toprağında bir tutam ot bulmak için sıradağlar aşan inekler gibi kaslanmadan, oldukları yerde doyma ve yumuşak etlere sahip olma şansı bulmuşlardır. ağırlıkları kimi zaman 1-1.5 tonu bulan bu sığırların, bekletilmemiş taze etleri üstelik, hiç bir işleme tabi tutulmaksızın o denli yumuşak olur ki bu manada adeta, koyun etinden farksızdırlar.

birçok çeşide sahip olmakla birlikte, iki ünlü sığır pirzolası çeşidi kaliteli restoranlarda ön plana çıkar;

- 'tino de asado'* ki 'cocida'* makbuldür,
- 'ojo de bife' * ki 'a punto'* makbuldür.

her ikisi de, yanlarında, ensalada mixta* ve bir merlotla iyi gider.
aAa ibretlik paylaşım, teşekkürler aAa

(bkz: arjantin milliyetçiliği)
en güzel et çeşitidir.

ama yanlış bilgiyi düzeltme adına,

arjantin pirzolası yapımında kullanılan etlerin sahibi olan hayvanlar tek bacaklarından bağlanarak sola yatırılır ve doğumlarından 1 sene sonra hiç yürüyemeden kesilirler.

böyle bir rezaleti bu enfes yemeğin lezzeti kapatır mı varın siz düşünün.