bugün

müthiş ötesi bir abdülbaki kömür şiiridir. seyfullah kartal'ın yorumu ise en az şiir kadar harikadır.

ara notlar
olmuyor kardeşim olmuyor
şair olmak çok zormuş, inandım
yakışmaz bize yenik düşmek derdim
ama, veya, oysa yenildim işte
hem de onulmaz biçimde
başım dik değil insanlar arasında
ne yüreğim kavi ne ayağım seğirtken
ne özlemim kaldı ne özlediğim
tükendim bittim anlayacağın...

bıktım hayatı beceriksizce yaşamaktan
beylik sloganlardan, mürai merhabalardan
ne dava haramisi
ne entellektüel sanat çığırtkanı
ne ütopya devşirmeni
hepsi insan olabilmek içindi çabamın
veya insan kalabilmek için...

gidiyorum,
yüreğimde pörsümüş bir yığın hüzün
yarına taşıyamadığım mavilikler
didiklenmiş sevdam ve insanlık onurumla...

gidiyorum,
kördüğüm iklimlerin gri öpüşlerinden
şaşı bakışlarından, sahte gülücüklerden
yalan tevazulardan, hesaplardan kaçarak uzağa, uzaklara...
kendime dönüyorum

gidiyorum şimdilik!
ellerimde rengarenk bulut harmanı,
örtülmemiş yüz hatlarımla.
alın çizgilerinin en soylu isyanıyla

sen yaşamana bak
şöhret ve para taşlarıyla öğüt yüz akını
iğdiş et vakarını!
insanlarda vurulur mihenge,
son gülen, iyi güler, unutma!...

gidiyorum,
vaveyla istemem arkamdam
ne alkış ne kargış
yenilmek bize yakışmaz
bil gene de

karanlığa akça sözüm
karaya ak yüreğim olsun istedim
olmadı, yapamadım, yenildim işte
gidiyorum,
hoşçakal,
hoşçakal...

http://www.40ambar.net/18...artal-ara-notlar__4_.html