bugün

arkadaşlar "seyret şu filmi bak tam senlik" dediği ve saatler, günler, aylarca ısrar ettiği ama bir türlü nasip olmayan bir filmdi. günler günleri - aylar ayları kovaladı. Bir gece vakti takıldı kafama ve açayım da seyredeyim bari diyerek başladım filme. film animasyon da üstelik. bir anime beni nasıl ağlatabilir ki (bu da yanlış aslında çünkü her türlü duyguya sokabiliyor sizi). önyargılarla birlikte başladığım filme, önce sağlam görseli (çizimleri) ile, daha sonra geçtiği zaman ve yer, daha sonra da hikayesiyle nemlendirmeye başladı gözlerimi. neler oluyor ya hu demeye kalmadı hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. ama o ne ağlamak. ömrümde hiçbir filmde bu denli ağladığımı hatırlamıyorum.

film bitti. saatlerce boş boş etrafıma bakarken buldum kendimi. bu müthiş bir güç aslında ve ben, yıllar önce yaşanmış; tanımadığım, şahit olmadığım bir hikaye üzerine haftalarca kafa yordum. filmde küçük çocuğun yediği şekerlemelerin tarihini araştırdım ve çok ilginç bilgilere ulaştım.

işinizi gücünüzü bırakın ve bu filmi seyredin dediğim tek film bu olsun o zaman. ısao takahata'dan ateşböceklerinin mezarı grave of the fireflies

iyi seyirler olsun sözlük milleti
su ve ateş
bir varmış bir yokmuş.
ghajini.
intihar odasında bir miktar ağlamıştım, bide şu haçi miydi bir köpek vardı, onda da ağlamıştım... gerçi ben komedi filminde de ağlamıştım.
(bkz: sorayayı taşlamak)
Sorayayı taşlamak.

Hiçbir filmde bu kadar ağlamamıştım ya. Canım gözlerim nası şişmişti.
tek ağladığım film olan babam ve oğlum filmidir. duygu yükü çok ağırdır bu filmin.
Canım kardeşim siker atar.
(bkz: karanlıkta dans)
yerli film olarak elbette canım kardeşimin liste başı olması gereken ankettir. yabancı film olarak belki filmin tamamı olmasa da brave heart isimli baş yapıtın malum işkence sahnesi ve onca acıya rağmen idealinden vazgeçmeden özgürlük diye bağırdığı hemen akabinde ise ellerinden alınan eşinin kalabalığın arasından gülümseyerek geldiği sahnedir.. ilk 10 izlememde falan çok ağır etkiler yaratmıştır bünyemde. hala daha denk gelir de izlersem o kısımı ileriye sarıyorum ne yalan söyleyeyim. insanı etkiliyor film olduğunu bilsen bile..