bugün

insanın önce kendine hakim olması önemli.
alkollü araç kullanmak, memura görev başında hakaret ve darp etmeye teşebbüs. bir de hakim ünvanı ile bu suçları işleyerek adaleti hiçe saymak.

seni görevden almayacak adaleti seveyim ben!

sulh mahkemesi hakimiymiş. hadi bu tamam da, asliye ceza mahkemesi hakimi olsaydı ne sevinirdim var ya. zira bir anlık hata ile suç işlemiş insanları laf olsun diye yapılan duruşmada konuşturmadan yasalara göre yargılarlar ama kendileri suç işleyince "adam mı öldürdük" gibi bir suçlu itemini kullanırlar.

2 kişi beni hazırlıksız yakalayıp darp ediyor ve bunu yaparken her ikisinin de eli kırıldığı için bana kamu davası açılıyor. bakın şikayetçi olmuşum sonra da o şikayeti geri çekmişim. yani mağdur benim ama bana dava açılıyor.

güler misin ağlar mısın.

duruşma günü dediklerimin de bir önemi olmayacak zira o hatalı olan yasayı uygulamak maalesef esas olan. asiye mahkemesine düştün mü ceza almadan kurtulamıyorsun.

bu ülkede adaletin a'sı yok!
haklı çıkar , yakalayanlar da işten uzaklaştırılır. çünkü; bu günah işleme özgürlüğüne müdahaledir.