bugün

alevilerin hakkını savunurken, artık yerleşmiş bir refleks yüzünden yine de öyle olmadığını belirtmek için söylenen söz.
yerleşmiş refleks olarak nitelenmemesi gereken söz öbeği. objektif olanların kullanabileceği, ayrım yapmamanın doğruluğunu anlatan tabir.
alevileri savunurken benim de çoğu zaman kullandığım söz dizilimi keşke hiç söylememe gerek kalmayan bi halk olsak yada ben karşımda ki ne düşünürse düşünsün yine de bu cümleyi kurmayabilsem.
kendi itikatlarını yaşarken sınırlama içine girdiklerini düşünen kişilere dostluk olarak belirtilen söz.
sözlükte hemen birilerinin yaftalama yapacağı endişesiyle savunma refleksi olarak kullanılan bir sözdür. tabii bu reflekse gerek var mıdır, ayrı konu, ama sözlükte -ayrımcılığa tavan yaptıran ve genelde amiyane sövgü ifadeleri ile dolu olan entrysini yazarken muhtemelen gözleri devrilen, ağzının suları akan- bazı ayrımcı yazarlar, ölçü-nizam tanımayan hakaretleri eleştirilince, eleştireni hemen aşağıladıkları grubun mensubu sayarak yaftalamak ve hakarete boğmak gibi empati yoksunu ve önyargılı bir tavra sahiptirler.
Ülkemizde hak savunmak için o gruptan olman gerekir algısı yüzünden söylenmektedir. Oysa Hrant Dink'in yaşam hakkını savunmak için Ermeni olmaya, nefret cinayetlerine kurban giden transeksüellerin yaşama hakkını savunmak için transeksüel olmaya gerek yok.
alevi arkadaşlarım da var, şeklinde devam edilirse daha da itici olacak olan cümledir.
Alevileri severim çok güzel çocuk yetiştiyorlar. Terbiyeli, saygılı, duyarlı insan gibi yani olması gerektiği gibi.
Bir tercih hakkım olsa şu ülkede sadece Aleviler kalsın isterim...

1 kişiye bile inanç baskısı yapan Alevi görmedim.