aldatmamis olmaktan pisman olmak

Ona verilen değere artık değmeyeceğini düşünmek ve tepilen fırsatlardan pişmanlık duymak.

eğer ki karşı taraf aldatmışsa devamında gelen o nefret ile hissedilebilecek duygu. "o aldattı keşke bende.." diye başlar. lakin hoş değildir tabi, bu sadece kendini aldatmaktan öteye geçemeyen, içinde fena halde sinir, hırs ve nefret bulunduran duygudur.

karşı tarafta peydah olan güvensizlik sonucunda ortaya çıkan sorunlar neticesinde yaşanan ayrılıktan sonra aldatmadan böyle bir şey yaşamış insan düşüncesidir.
keşke aldatsaydım der, bağlılık adına kaçan fırsatları düşünür, bol bol içer ve o kaçan fırsatlara telefon edersiniz ama nafiledir. fırsat adı üstünde bir kere gelen bir şeydir ve artık iş işten geçmiştir. içmeye devam edilmeli ve bir telefon da eski sevgiliye açılıp bol bol sövülmelidir.

keşke tek olmasaydın
başkasıyla yatsaydım
beni aldattığında
gözlerim dolmasaydı...

aldatılmış kişinin can havliyle duyduğu pişmanlık.

aldatmayı düşündüğünde iş işten geçmiştir.
(bkz: orhan gencebay)

(bkz: ben seni aldatmaya bile kıyamam)*

aldatılmış insanın bir an duyduğu pişmanlık.
vicdanının aslında ne kadar rahat olduğunu gördükçe zamanla "iyi ki" halini alır.

anlamadığım histir. insan en acı şeyleri de yaşasa, şerefsizlik yapmadığına pişman olur mu?

yaşanan ilişkiler neticesinde hep aldatılmış, ayrıca hiçbir zaman aldatılmayacığını düşünmüş kişinin durumu öğrenmesinden sonraki düşüncesidir.

hüzücüdür.

ara verin uzunca. bakın ne kadar düzeliyorsunuz.

zamanında bünyenin "aldatırsam pişman olurum" frenlemesiyle yapmadığı hareketi, sonradan yapmak istemesi durumu. birlikte olunan kişiye karşı ilginin azaldığı zamanlarda yaşanması daha mümkün olmakla beraber, aldatan bir insanın bu haltı etmeden önce ayrılmadığına pişman olması, bu olaya göre çok daha isabetli bir kafa karışıklığı olur.

aldatmış kadar olmaktır.

aldatmakla suçlanıp. asıl böyle bir fiil işlememiş olmaktan doğan pişmanlık...