bugün

Aklıma komik bir şey geldi de ona güldüm.
(bkz: Çocukluk yalanları)

Bizim ülkemizde maalesef çocukluk insana sınırsız gülme hakkı tanımıyor, kikir kikir gülerken her an birisi ''ne gülüyorsun lan'' diye cıkışabilir.
Çocuğuz diye aptal da değiliz ya, dayağın kokusunu 100 metre uzaktan alır zekice yalanlarla dayaktan sıvışmaya çalışırız.
Böyle bir durumda bulduğum yalandır bu benim.

Akabinde ne geldi aklına diye soran abiye fıkra, fıkra geldi abi diye fıkra uydurmuşluğum, buna mı güldün lan sen diye dayak yemişliğim vardır.

Aynı abi daha sonra halamların mahalleye taşınmış, bir gün halamlara giderken beni binada sıkıştırıp sen bana gülmüştün diye tekrar dövmüştü.

Gülmek devrimci bir eylemmiş ve hiçbir devrim kansız olmazmış harbi aq.
Resmen güleç olmanın bedellerini ödemişim. Kim bilir kaç defa gülüyorum diye dayak yedim ben.
Anlatamıyorsun da kimseye ben hep gülerim diye.
güncel Önemli Başlıklar