bugün

Gaziantep patlaması için mi nefret kusayım, nusaybin'deki şehitlerimiz ve yaralılarımız için mi, kilise düşen roket mermileri için mi gerçekten bilmiyorum.

Gittikçe şehit haberi gelme süresi kısalıyor kafayı yiycem. Daha 20 nisan'da mı ne tunceli'de üç şehit verdik.

Gerçekten ne yazacağımı bilemiyorum kafam bomboş. Sur'da verdiğimiz şehitler geçiyor gözlerimin önünden, daha okulu yeni bitirmiş delikanlılar, çiçeği burnunda yeni evliler geçiyor. Her gün aklıma geliyorlar zaten de.

işin daha kötüsü burada yazmaktan başka bir şey yapamıyor oluşum. Artık o kadar doydum ve doldum ki bu haberlere, gidip birilerinin yakasına yapışıp hesap ver diye bağırasım var.

Kanları yerde kalmayacaktır biliyorum. Ruhları şad olsun.

Ha bu arada, şehit ettiğiniz insanların kanlarında, ailelerinin gözyaşlarında boğulacaksınız!
(bkz: ahu tuğba ve seçim sonuçları)
Sabah gozlerimi bir actim bu haber.. ne istah kaldi ne yasam zevki. Yerin dibine batsin terorunuz orospu cocuklari..
(bkz: Acımız büyük)
yazıklar olsun.. artık öyle bir noktaya geldik ki haber değeri taşımıyor bile.

suç terörde değil, şehre mühimmat yığılırken ses çıkarmayan orospu çocuklarında.