bugün

sevgiliye el emeği yapılan hediyenin elde kalması

sevgiliye el emeği hediye yapmak, bunu istemek, ve yapacak özel bir şey bulmak: sevmektir, gerçekten sevmek..

geçenlerde otururken sevgilimin doğum gününün 15 gün sonra olduğu aklıma geldi. ders çalışıyordum, sınavlar vardı. dedim ki o an hediyemi kendim yapayım. o an çok orjinal bir fikir geldi aklıma.
bir kutu, ve içinde bir kutu daha... iki kutunun arasındaki boşluklarda bazı odalar, büyük kutunun yan taraflarından kapıları açarak erişebileceğin odalar.... o odalarda özel notlar, ve özel anlamı olan küçük hediyeler.... o hediyeler neler olabilir diye düşündüm sonra. bir tane küçük şirin bir çalar saat buldum. derslere uyanamıyor diye... bir tane orjinal bir çerçeve buldum resmimizi koysun diye. bir tane kalem aldım ders çalışırken hep aklına ben geleyim de gereksiz nedenlerle dersi bırakmasın, zaten okulu uzadı, daha çok uzamasın diye. bir tane uzaktan kumandalı uçan bir uçak aldım hep pilot olmayı isterdi diye. ve bir tane de şirin küçük bir sandık aldım, içine özel bir şiir yazdım....
odaları neyle kaplayayım nasıl güzel görünür diye düşündüm sonra. kendi resimlerimizi fotoşopla birleştirip efektler katarak karma bir resim harikası çıkardım ortaya, ve bastırdım o fotoğrafı. onunla kapladım odaların duvarlarını. taban için ise sade hoş bir renk seçtim, renkli kartonla kapladım. çünkü taban da resimlerle dolu olursa odalar çok göz yorucu görünebilirdi....
büyük hediye uçaktı! o yüzden uçağı koyduğum bölmeye ışıklandırma sistemi yapmalıydım! küçük ampullerden aldım. bir devre ve bir anahtarlık... piller için küçük bir kutu yaptım ki devre ortalıkta görünmesin, sakladım...
odaların her birine eklemli birer kapı yaptım. sadece dışarı doğru açılan, içeri doğru gitmeyen kapılar.... sonra bu kutunun her yeri kapanacak şekilde hoş bir kaplamayla büyük kutuyu tamamen kapladım. içerde kalan küçük kutuya ne oldu diye merak edeceksiniz şimdi: o kutunun içine koyu kırmızı renkli karton parçalarına yaldızlı kalemlerle güzel notlar yazdım içine koydum. tabi bir de yerleri tamamen saklanmış olan o hediyelerin her birinin odasının kapısının yerini belirten notlar koydum o güzel notların arasına. her birini sıra sıra okurken bazen güzel sözler okuyacaktı benden, bazen de hediyeleri bulması için gereken koordinatları... dış kaplamaya bazı desenler yapıştırdım çünkü. o desenlerin yardımıyla betimledim kapıların yerlerini, ve belirttiğim yerleri jiletle kestiği zaman gizli kapısını bulacaktı hediyesinin...
ve iç kutunun en alt tarafına, yani kutunun tabanı dediğimiz kısma yukarı doğru açılan çift kapaklı bir kapı sistemi daha koydum. bu kapağın altına da uçağın kumandasını yerleştirdim. o kapaklar aşağı doğru değil, sadece yukarı doğru hareket ettiği için küçük kutunun içindeki notlar alt tarafa düşmüyordu...
bunu eksiksiz ve yanlışsız kurabilmek için 12 günümü harcadım.
sonra sevgilimin, tanışmamıza neden olan onun çocukluktan beri, benim de üniversiteden beri en yakın arkadaşımız olan kişiden kıskanmasıyla beni, her şey sona erdi. olmadık laflar, bilmem neler.... şimdi hediyem elimde kaldı. bundan sonra kime yaparım böyle bir şey, kim kime yapardı ki ben bir başkasına tekrar böyle bir şey yapayım?? o kutu bana bakıyor ben ona. sevdiğimi hatırlıyorum, onu deli gibi seviyorum. ama yetmiyor işte.
şimdi verdiğim el emeklerinin elimde kalışını izliyorum, gözlerim kuru, sözlerim kesik kesik damlıyor dudaklarımdan...................