bugün

kan tutması

iğrenç birşeydir.

hele ki kanın tuttuğu kişi benim gibi 190 boyunda ve oldukça cüsseli biriyse çevredekiler tarafından alaycı ifadelere yolaçabilir.

lan tutuyor işte amına koyim! napabilirim kardeşim? insan kanı gördüğümde dayanamıyorum, küt diye düşüyorum. içim geçiyor, dünyam kararıyor, kendime engel olamıyorum!

bir defasında kan verirken yaşamıştım. hemşire hanım oldukça ilgilenmişti benimle, ulan bu hayvan gibi heriften tonla kan çıkar diye düşünüyordu kim bilir...

ben ise kanı görmemeye ve hissetmemeye çalışıyordum. artık herşey bitmişti, kanı vermiştim. şişe dolmuştu işte... sonra elimi koluma götürdüm, o lanet sıcaklığı hissettim ve baktım! gördüm kanımı... hemşire hanım bitti! dedim ve geldi yanıma...

içim geçti benim dediğimde azarlarcasına neden hemen hareket ettiğimi söyledi. oysa ben kan tuttuğunu saklamaya çalışıyordum. utanıyordum sonuçta... erkekliğe laf gelmeyecek ya...

o ise bana meyve suları, kekler getirmişti, ama benim onları tutmaya bile mecalim kalmamıştı...

ölüyordum ulan ölüyordum!

hemşire ise, aaa bu kadar kötü olanı hiç görmemiştim, çok mu ani hareket ettiniz, naptınız dediğinde ise...

ulan kan tutuyor beni, kan, kan! diye haykırdım.

o ise sadece güldü...

bana giren girmişti...