faruk nafız çamlıbel

beşikten mezara kadar şiiri:

Seni istikbal için önce gelmek cihana,
Ve başkasından almak sonra geliş müjdeni.
Bir nefes dinlemeden yıllarca koşmak sana
Aramak her tarafta...Bulmamak asla seni.

Suda, rüzgarda, kışta senin sedanı duyup
Seni beyaz çiçekli dallar içinde sanmak.
Vuslatın rüyasını görmek üzre uyuyup
Hasretin azabına ermek için uyanmak

Başka bir şekle koymak hergün güzel yüzünü
Boyamak gözlerini bir siyah, bir maviye,
Tek seni hayal için süzerek batan günü
Gece mehtaba dalmak, sen de dalmışsın diye.

Seni anlatmak üzre yazıp her gün bir gazel
Geçirmek ömrü yalnız sana dâir eserle.
Saçlarını çözerek hülya dizinde tel tel
Bugün güllerle örmek, yarın menekşelerle...

Tesadüf ümidinin butiği müthiş anda
Dudağa kanla çizmek yeniden tebessümü:
Seni istikbal için artık öbür cihanda
Dosta el sallar gibi davet etmek ölümü.