ne mutlu türküm dedirtme

ataturk'un ne mutlu turkum diyene sozunu kullanmasinin irkcilik gibi bir amacla ilgisi yoktur. ataturk bu slogani savastan yeni cikmis bir ulkenin, ulus devlet temelinde yapilanmasini saglamak adina, ama aslinda biraz da naifce ortaya atmistir, bence ataturk'un ileri goruslulugune yakismamistir, yani bu kadarini ongorememistir ata.

simdi ataturk bunu soylerken, "biz etnik koken ayrimi yapmiyoruz, bu ulkede yasiyorsaniz, hele bir de kendinize turk diyip bu ulkeyi sahipleniyorsaniz ne mutlu size" demistir. ama kazin ayagi malesef oyle degil. ne olursa olsun turkluk bir irk meselesidir. etnik hassasiyeti yuksek olan bunyelere bu soz her zaman rahatsiz edici gelecektir. bazi etnik gruplarin hassasiyetinin neden bu kadar yukselmis olduguna dair bir suru arguman one surebilirsiniz; amerika kiskirtiyor dersiniz, irkcisinizdir "bunlarin kani bozuk" dersiniz, kurt milliyetcisisinizdir "biz on yuz bin milyon yildir boyleydik" dersiniz, bizim siyasetcilerimiz meseleyi duzgun yonetemediler dersiniz, dersiniz de dersiniz. ama ortadaki gercek bunlari soylemekle degismeyecektir. bu ulkede etnik kokenine dair hassasiyeti tirmanmis ya da tirmandirilmis bir topluluk vardir ve bu topluluk bu sozden rahatsizdir.

simdi "rahatsiz olmasinlar arkadasim ya sevsinler ya terketsinler" demek kolayciliktir, olmayacak duaya amin demektir. bu sozlukte cok populer ya sev ya terketcilik. simdi bunu soyleyen arkadaslarimizin sunu dusunmesi gerekir, bu adamlar bir sekilde "ben turk degilim, benim irkim da en az turklugun turkleri ettigi kadar kadar beni mutlu ediyor, ama ben de bu ulkenin vatandasiyim" diye dusunuyor. simdi bu adam bunu bir dava olarak goruyor ve ugruna bir seyler yaptigini dusunuyor. ve bu adamin bir cocugu var, evinin hemen karsisindaki ilkokulda okuyor. her sabah bu adam cocugunun "ne mutlu turkum diyene" diye bagirmak zorunda birakilmasini dinliyor. yine milliyetci gazinizla direk atlamayin "heralde bagiracak arkadasim seve seve bagiracak" diye. ben de turkum, turk olmaktan memnunum, sizin kadar da vatanimi seviyorum. ama tam da turk olmaktan memnun oldugum, vatanimi sevdigim ve diger insanlari da anlayabildigim icin su sekilde kendimi onlarin yerine koyabiliyorum; almanya'da 40 yildir yasayan turkler var, bu insanlar turk olmaktan gurur duyan, memleket hasretini yillardir ceken, senin saglayamadigin imkanlari almanya devleti saglamis diye halis mulis* turk cocuklarinin orada dogmasina, orada buyumesine katlanmis bir insanlar toplulugu. simdi orada almanya devleti, her sabah bu turklerin cocuklarina, yani dissallastirmaya gerek yok, senin cocuguna, sirf kendi sinirlari icinde yasayacak bir hayat sundu diye "ne mutlu almanim diyene" dedirtseydi ve sen de her sabah cocugunun bu sekilde bagirmadan okula giremedigini gorseydin rahatsiz olmaz miydin? milliyetci degilim yurtseverim yok efendim ulusalciyim falan diye kavramlar pislendikce baska kavramlara kacmaya gerek yok, yeter ki milliyetcilik yanlis anlasilmasin, bu ulkeye milliyetcilikten zarar gelmez. sen seninle ayni vatandaki baska etnik koken sahibi insanlarin milliyetcilik duygusuna saygi gosterebildigin, onlari anlayabildigin zaman milliyetcisin; ama milliyetciligi sadece kendi irkina verilmis bir hak olarak goruyorsan iste o zaman ırkçısın. hemen beni bolucu, dtp'ci, ulke elden gidiyo gormuyo bunlara yuz veriyo, libos, falan diye nitelemeye hazir tipler okusunlar (bkz: solun kürtçülüğe demokrasinin irticaya alet olması/#6126756).

hee diger yandan avrupa konseyinin "ne mutlu turkum diyene" sozunu irkcilik olarak zink diye etiketlemesi bok yemektir. ataturk'un mentalitesini anlamamis artniyetli götoslarin her firsatta onun sozlerini "irkcilik" diye nitelendirmesinin arkasinda artniyet vardir, hak verilecek bir nokta yoktur. "ne mutlu turkum diyene" ataturk'un guzel, zamaninda tamamen iyi amaclarla soylenmis, kulaga hos gelen vecizelerinden birisidir ama toplumsal uygulamalarda bu sozun kisilere dayatilmasi demokratik sorunlar dogurur. boyle bir noktada gerceklere gozlerimizi kapatmak hic kimseye bir sey getirmeyecektir.