hayalsiz ve umutsuz yaşamak

bu aralar tam olarak içinde bulunduğum durum. önceden beöyle değildim,neden böyle oldum ben diye düşünüp duruyorum ve anladım ki bu hayatı zorlaştıran da,umutsuz,katlanması zor hale getiren de insanlar aslında.nasıl bu kadar kötü, nasıl bu kadar bencil, nasıl bu kadar ruhsuz hale geldik biz?

hiçbir beklentimin ve umudumun olmadığını görüyorum değiştirmeye çalışıyorum yeniden düşüyorum.daha bu yaşımda bu kadar vazgeçmiş olmak ne kadar acı.emekli olmak istiyorum artık hayattan..yetti!