dinlerin koronaya bir çare bulamaması

Bir çare bulma operasyonu. Cenabı allaha ihtiyacı var mı ki insanoğlunun, dinden medet umar hale gelmiş? Yada başı dara düştüğü, kendini çaresiz hissettiği zaman mı allah akıllarına gelmiş? Günümüz Mevcut yaşam formlarına ve standartlarına baktığımızda insanların dünyayı yaşarken gayet allahtan uzak bir şekilde hayatlarını sürdürdükleri bir vakıa ve gerçek. Aslında geneli itibariyle Tarih boyunca da bu böyle oldu hep. Dinin vazettiği hakikatleri ferdi olarak kendi hayatlarına hakim kılmak ve cenabı hakkın emrettiği şekilde yaşamak yerine nefislerini ilah edinip kafalarına ve keyiflerine göre hareket ettiler. Mal ve nimetlere şükür yerine Sadece dünyadan kam (haz) aldılar. Zevk peşinde koştular. Ahireti unuttular. Yüce Allahı ve dinini Yok saydılar. Dini görmezden geldiler. Dinin hukukunu istedikleri gibi çiğnediler. Din sadece duygularda ve vicdanlarda, din allahla kul arasındadır denilip, inanç dünyası adı altında esir olarak kaldı. Semavi tüm dinlerin vazettiği evrensel ilahi emirler hep çiğnendi. Değiştirildi. Yasaklar kaale bile alınmadı. Buna müslümanlar da dahil, hemen hiç kimse rabbi tealanın emir ve yasaklarına asgari yada azami ölçüde ve gereken şekilde saygı gösterip tam bir riayetle kullukta bulunmadı. Şimdi de kalkmış allahtan medet umuyorlar. Çok dokunaklı bir manzara be. Bu belayı başına nasıl sardıysa insanoğlu, kendi başına, öyle de temizlesin. Baksın başının çaresine, Ne hali varsa görsün. Allahın sopası yokki. Değil mi, yani.

Öyle ya labaratuardan çıktı madem mikrop, işte yine labaratuardan çıksın aşısı da. Parası olan kullansın. Ya Gerisi? gerisini bilim dünyası çok düşünüyor ya kayırır onlar gerisini de. Bilimin allaha dine filan ihtiyacı yok zaten nasıl olsa. Kendi başına halleder bunu da bilim.

Allahla kul arasındaki bir din bilimin işine karışamaz. isterse o bilim dünya nüfusunu 500 milyona indirsin. Hem sonra bak, bilim insanlığın hizmetinde. Her derdine deva. bilim insanları sevgi ve şefkatle kucaklıyor aşk ve muhabbetle öpüyor***. Daha da öpecek..