kovid salgınında mesai yapan sağlık görevlileri

bir tanesi de annemdir. inanılmaz yorgun ve morali bozuk. ne olduğunu doğru dürüst anlatmıyor endişelenmeyelim diye ama ses tonundan bile anlıyoruz.

hakları ödenemez. meslekleri herhangi bir meslek grubuyla kıyaslanamaz. “her şeyi göze alıp bu mesleği seçiyorlar, maaş da alıyorlar” diye düşünenlere peşinen söyleyeyim, evet riskleri göze alıp tercih ediyorlar, doğru. fakat gerekli malzemelerin tedarik edilmesi gerek, yetersiz malzeme ve ekipman sağlıkçının sorumluluğunda değildir, dolayısıyla riskin tanımı da bu değildir... ayrıca maaşlarında herhangi bir oynama olmadığı gibi izinleri de iptal oluyor. raporlu da olamıyorlar. ancak enfekte olurlarsa çalışmayı bırakabiliyorlar. bu da müthiş bir baskı yaratıyor çünkü bu sürecin ne zaman sonlanacağı belli değil.

insanların cahilliği, bilinçsizliği ise aynı şekilde kendini koruyor. düşünsenize, kim için uğraşıyorlar, “kimse bizim namaz kılma hakkımızı elimizden alamaz” deyip imama saldıranlar için mi? veya polise tükürüp “bende varsa sana da bulaşsın” diyerek karantinadan kaçmaya çalışan umreci için mi?

umarım sağlık çalışanlarından hiçbiri, temizlikçisinden doktoruna kadar, kimse enfekte olmaz. türkiyedeki bu süreç, özellikle ilerleyen günlerde büyüyebilecek imkansızlıklar bizi çok korkuttu. keşke herkes evde kalsa, bu cahilliği öldürebilsek, keşke.