bugün

çocuk masumluğu

görsel

Adı Volkan:

ilk elini tuttuğumda 1.sınıfta arka sıralarda oturan, konuşmayı bir küfürmüş gibi gören ve bu yüzden sus pus olmayı kendine görev bilmiş bir çocuktu..

bir gözünde görme kaybı var.. çocukken bir kalem saplamış kardeşi ona.. sanki o kalem saplanan yerlerinden hiç çıkmamış gibi, hep bir acı var yüzünde.

Aynı mahallede yaşıyorduk; bir gün çıkmış gelmiş toplamış arkadaşlarını da yanına..

-öğretmenim elini öpmeye geldik..

Bugün bayram değil Volkan diyemedim yüzüne.. ah be volkan senin gibi çocuklara her gün Bayram olmalı şu hayatta dedim..

Sonraki gördüğümde bir nevruz günüydü. Gel dedim bir halay çekelim senle.. bir yandan gülümsüyor, diğer yandan uzaktan balonları gözlüyordu.

Tuttum koştuk balonlara; kaptım bir tanesini al hadi eve git diye yolladım. Sanki dünyaları vermişim gibi sevinmişti.

-git dedim Volkan eve git, buralar sana göre değil. Git balonunu uçur sen..

Volkan şimdilerde 10 yaşında olmalı. O hala benim gözümde masumluğun sureti..