bugün

kız kardeş

Hiçbir zaman aynı fikirde olunmayan, nereye gitsen peşinden gelmek isteyen can.

Sen ondan 4 yaş büyüksündür. Dışarıda oynamaya iznin vardır. O daha çok küçüktür. Henüz 3 yaşında. Balkonun mermerinden gözleri zor gözükür o kadar küçük.

Bağırır sürekli sana abla annem seni çağırıyor diye. Off dersin ama paşa paşa eve gidersin.

Aradan biraz zaman geçer yine aynı olay olur. Annem hemen eve gelsin diyor diye bağırır bu sefer. Ama daha yeni gelmiştim diye düşürsün içinden. Oyunun en güzel yerinde gidersin eve.

Başka bir kez yine seni eve çağırır. Sabrın bitmiştir artık. Gidersin eve sinirli sinirli. Annene dersin bıktım artık. Gider gitmez niye çağırıyorsun beni.
Anne şaşırır. Ben çağırmadım der ve her şey ortaya çıkar.

Yıllarca en sevdiğin küçük varlık sırf sana gıcıklık olsun diye, sırf o dışarıda oynayamıyor diye seni kendi kafasına göre eve çağırmıştır. Sinirlenip ağlamaya başlarsın. Ben boşuna mı her gün erkenden eve geldim dersin hıçkırarak.

yıllar Sonra aranızda sürekli konuşup güleceğiniz bir olay halini alır.
Okula gidersin dalga geçmek için arar ve annem seni eve çağırıyor der. Gülersin. Onu her haliyle çok seversin.

O küçücük haliyle hayat boyu seni kandırarak eğlenen insan.
*