bugün

kedi

gurbban olurum ben onlari yaradana - diye babaanne vari bir cumleyle baslamak istiyorum entryme. kedileri kendimi bildim bileli cok severim. sanirim tee bebekken ilk gordugum kedi'den beri asigim ben bu hayvanlara. etrafta kim olursa olsun, hic cekinmeden gordugum yerde duserdim peslerine, calilarin arasina dalardim, agaclara tirmanirdim, hem de artik cocuk sayilmayacak yaslara kadar. kedisi olanlara oyle imrenirdim ki, ama malesef bizim kiler eve sokmuyorlardi. sonra bir gun karar verdim ve anneme kardesime sormadan gittim eve kedimi getirdim. yaklasik 2 yildir bizimle, ve yaptigim en dogru sey diyebilirim. o sevimli halleriyle geldiginden beri evimize nese katiyor kil yumagi. bir de guzel ki, uc renkli, uzun tuylu, yari maine coon. maashaallah.

zaten bir cecen olarak kedi sevmemek absurd olurdu. cecenler kadiniyla erkegiyle hepsi kedileri cok severler, kedilerle ic ice yasarlar. oyle ki banyo yaptirirken bile soyle sasirtici manzaralara imza atabiliyorlar:

https://youtu.be/ozqqybc8zv4