bugün

hacettepe üniversitesi beytepe kampüsü

en salakça yere kurulmuş kampüstür. önce eskişehir yolunda ilerlersin sonra ümitköy'e varmadan otobüs sola döner ve nizamiye kapısına varana kadar dağlık alanda uzunca süre gidersin. nizamiyeden girdikten sonra bir o kadar daha bomboş yolda gidersin. eee sonuç... bildiğin üniversite kampüsü. e kardeşim bunun için mi dağ başına çıkardın beni. gereksiz yere kurulmuştur. ankara bu. sonuçta bir sürü boş alan vardır. e sen oraları kendin ağaçlandıracaksan neden böyle bir dağ başını seçtin. üstelik de 40 sene evvel. koca bozkırda yer mi yoktu. ulaşım ayrı dert, soğuğu ayrı derttir. öğrenciler çile çeker. garip kızlar o buz gibi ayazda otostop çekmek zorunda kalır. bir otobüs için metrelerce kuyruk oluşur. malum her dağ başına on tane otobüs hattı yok. millet ser sefil kalır. valla ben gazi'de okudum sonra hacettepe de çalıştım. ve çalıştığım süre boyunca iyi ki hacettepe'e okumadım diye şükrettim. yoksa tüm ilk saat derslerinden kalırdım okul 10 yılda bitmezdi. iş yerindeki patron mesai başlangıç saatini dert etmiyordu da rahat ediyordum. bu konuda gazi'nin gözünü seveyim rektörlük kampüsü şehrin tam göbeğinde otobüs mü istersin dolmuş mu istersin anakaray mı istersin hepsi var. yarım saatte okuldasın.